धर्म, जातपात यावर कधीही विचार न करणारा मी, या फ़ेसबुक च्या लपेट्यात येउन कधी त्या विषयावर विचार करायला लागलो हे माझे मला कळलेच नाही. आणि ठरवलं बास, या लोकांचं वाचायचं नाही आणि वाचलंच तर सोडून द्यायचं. गांधी, आंबेडकर, सावरकर, बोस, नेहरू, टिळक यांच्यात युद्ध तर लावलंच पण ज्ञानेश्वर, तुकाराम, नामदेव, रामदास या संतानाही या तथाकथित विद्वानांनी सोडलं नाही. ती भाषा, त्यांचे विचार असे की मन उद्विग्न व्हावे. खोटं कशाला लिहू, सुरूवातीला बरं वाटलं, पण नंतर त्यांचा अतिरेक व्हायला लागला. गड्या आता पूरे. बरं हे तथाकथित पुरोगामित्वाचा चांगला घट्ट मुखवटा घालतात. पण त्याच्या आडून तीर कुणावर आणि कसे मारतात हे प्रेक्षणीय असतं.
या लोकांना सूर्याखालील कूठलाही विषय वर्ज्य नसतो वाद घालायला. धर्म आणि जात हे चघळायचे विशेष विषय. त्यानंतर नंबर लागतो सामजिक विषय, त्यातही अग्रक्रम अर्थशास्त्राचा. उदारमतवादी समाजवाद, संकुचित भांडवलवाद: शब्दांची अशी काही सरमिसळ करायची की खर्या अर्थ तज्ञांनी यांच्या घरी झाडलोट करावी. मला एक कळत नाही, करोडोंची संपत्ती create करणारे नारायण मूर्ति, अझीम प्रेमजी, रतन टाटा ही मंडळी हे असले विषय चघळीत असतील का हो?
बरं हे दाखवतात की यांनी समाजमनाचा आरसा पकडला आहे. पण या आरश्यामधे फक्त जातीपातीचे प्रतिबिंब कसे पड़ते बुवा? म्हणजे मला एकही group, rain water harvesting बद्दल चर्चा करताना दिसत नाही, किंवा कुणीही solid waste management वरती समाजाला सुशिक्षीत करताना दिसत नाही. अशा विषयांवर बोलताना या विद्वानांच्या लेखणीतील शाई कुठे ग़ायब होते कोण जाणे.
मग मला माझ्या सारख्या small and medium establishment चालवणार्या लोकांचे कौतुक वाटते, काही नाही तर २०-५०-१०० कुटुंबाची काळजी तर ते घेत असतात़. तिथे जात नसते, धर्म नसतो. एका कुटुंबासारखे राहून त्यातल्या प्रत्येकाचा आर्थिक आणि सामाजिक स्तर ऊंचावण्याचा प्रामाणिक प्रयत्न तर चालू असतो. आज़च शिमोगा मधील एका SME चा कार ड्रायव्हर म्हणाला, मालक आम्हाला घरच्यासारखे वागवतात. जाती वरून मार lecture झोडणार्या या विद्वानांपेक्षा मला हा मालक समाजासाठी जास्त उपयुक्त वाटतो.
मी तर ठरवलं आहे, मनाला उभारी देणार्या पोस्ट वाचायच्या. वास्तवतेवर भाष्य करणारे विचार वाचयचे. इतिहासाचा खांदा वापरून, समोरच्या जातिधर्मावरती बंदूक़ झाडायची, नको रे बाबा! ज्या महामानवांच्या पायाशीही बसण्याची आपली लायकी नाही, त्यांच्या बुद्धीचे विश्लेषण करण्याचे धाडस माझ्या अंगी नाही, आणि ज़र कुणी करत असला तर ते आकलन करण्याची क्षमता ह्या पामराजवळ नाही.
या लोकांना सूर्याखालील कूठलाही विषय वर्ज्य नसतो वाद घालायला. धर्म आणि जात हे चघळायचे विशेष विषय. त्यानंतर नंबर लागतो सामजिक विषय, त्यातही अग्रक्रम अर्थशास्त्राचा. उदारमतवादी समाजवाद, संकुचित भांडवलवाद: शब्दांची अशी काही सरमिसळ करायची की खर्या अर्थ तज्ञांनी यांच्या घरी झाडलोट करावी. मला एक कळत नाही, करोडोंची संपत्ती create करणारे नारायण मूर्ति, अझीम प्रेमजी, रतन टाटा ही मंडळी हे असले विषय चघळीत असतील का हो?
बरं हे दाखवतात की यांनी समाजमनाचा आरसा पकडला आहे. पण या आरश्यामधे फक्त जातीपातीचे प्रतिबिंब कसे पड़ते बुवा? म्हणजे मला एकही group, rain water harvesting बद्दल चर्चा करताना दिसत नाही, किंवा कुणीही solid waste management वरती समाजाला सुशिक्षीत करताना दिसत नाही. अशा विषयांवर बोलताना या विद्वानांच्या लेखणीतील शाई कुठे ग़ायब होते कोण जाणे.
मग मला माझ्या सारख्या small and medium establishment चालवणार्या लोकांचे कौतुक वाटते, काही नाही तर २०-५०-१०० कुटुंबाची काळजी तर ते घेत असतात़. तिथे जात नसते, धर्म नसतो. एका कुटुंबासारखे राहून त्यातल्या प्रत्येकाचा आर्थिक आणि सामाजिक स्तर ऊंचावण्याचा प्रामाणिक प्रयत्न तर चालू असतो. आज़च शिमोगा मधील एका SME चा कार ड्रायव्हर म्हणाला, मालक आम्हाला घरच्यासारखे वागवतात. जाती वरून मार lecture झोडणार्या या विद्वानांपेक्षा मला हा मालक समाजासाठी जास्त उपयुक्त वाटतो.
मी तर ठरवलं आहे, मनाला उभारी देणार्या पोस्ट वाचायच्या. वास्तवतेवर भाष्य करणारे विचार वाचयचे. इतिहासाचा खांदा वापरून, समोरच्या जातिधर्मावरती बंदूक़ झाडायची, नको रे बाबा! ज्या महामानवांच्या पायाशीही बसण्याची आपली लायकी नाही, त्यांच्या बुद्धीचे विश्लेषण करण्याचे धाडस माझ्या अंगी नाही, आणि ज़र कुणी करत असला तर ते आकलन करण्याची क्षमता ह्या पामराजवळ नाही.
No comments:
Post a Comment