स्वगत

मला तुझ्यातला सर्वोत्तम तू पाहायचा आहे.

जेव्हा विधाता माझ्या अपेक्षेपेक्षा माझ्यावर जास्त वर्षाव करतो तेव्हा आत्मसंवाद काहीतरी वेगळं सांगत असतो.

जेव्हा आपल्या मनासारखं घडत नसतं, खूप प्रयत्नांती अपयश दिसतं, तेव्हा एकाग्रतेने काम करत गाडी रुळावर येण्याची वाट पाहण्याशिवाय आपल्यासाठी काय उरतं?

आत्मवंचना तर हे सांगत असते की "अरे आज इतकं आनंदी का वाटतंय? काही चुकलं का आयुष्यात?"

कधी कधी असं वाटतं की आयुष्याची गती इतकी हळू का आणि मग मन घुटमळत राहतं आपण घेतलेल्या योग्य आणि अयोग्य निर्णयाभोवती, आणि वास्तव आ वासून उभं राहतं.

स्वप्नवत बदल आपल्याला खुणावत राहतात पण आपण भौतिक सुखासीनतेची आस धरतो.

दोन पावलं पुढे तर एक मागे. तेच प्रयत्न. अविरत. येणाऱ्या वादळाला तोंड देण्यासाठी. 

भविष्यात खुश राहण्यासाठी वर्तमानाची सत्य परिस्थिती हाताळताना भूतकाळातील अनुभवाचा आसरा घेतो. 

मेंदू आणि मन यातील बरोबर कोण हे ठरवताना बऱ्याचदा मानसिक स्वातंत्र्याचा त्याग करावा लागतो. 

एखाद्या गोष्टीवर झोकून दिलं की भव्य दिव्य होण्याची शक्यता निर्माण होते. 

तू जो आहेस तसाच रहा, विटेवर वीट चढवत जा. अक्षरश: 

- स्वगत