साधारण ९९-२००० ची गोष्ट असावी. आम्ही ट्रक च्या इंजिनला लागणारं सील बनवलं होतं आणि ते आम्हाला टेल्को मध्ये ट्रायल साठी द्यायचं होतं. प्रकरण मोठं होतं. त्याचं डिसिजन कॉर्पोरेट मधून होणार होतं. त्या बद्दलची माहिती देण्यासाठी आमची मिटिंग ठरली टेल्को च्या कॉर्पोरेट मध्ये अर्थात बॉम्बे हाउस मुंबई ला.
मी, माझा बॉस बोनी, आमच्या दोघांचा बॉस संजीव आणि एक अमेरिकन डग ग्रेग अशी वरात बॉम्बे हाउस ला पोहोचली. सकाळी दहाची मिटिंग. आजकाल बऱ्याच कॉर्पोरेट ऑफिस मध्ये श्रीमंतीचा भपका दिसतो. पण बॉम्बे हाउस मध्ये अजिबात दर्प जाणवत नाही. सादगी भी कयामत की अदा होती है या ओळीप्रमाणे आपल्यावर त्या इमारतीच्या वयाचं, तिथल्या साधेपणाचच दडपण येतं. परीटघडीचे कपडे घातलेले अधिकारी निमुटपणे सिक्युरिटी कडून चेकिंग करून घेत होते.
आम्ही दुसऱ्या मजल्यावर गेलो. आमची ज्यांच्याशी मिटिंग होती त्यांचं आडनाव ही टाटा च होतं, आम्ही मिटिंग रूम मध्ये बसलो. बऱ्यापैकी मोठी रूम होती. चहा वैगेरे सोपस्कार चालू झाले. एकमेकांची ओळख करून घेताना माझा मराठवाडी स्वभाव चाळवला आणि विचार आला की हे टाटा म्हणजे रतन टाटा यांचे कोण? माझ्या मनातलं संजीव बोलून गेला "I think everyone must have asked you this question. Any relation with.........." तर ते टाटा वदले "just coincidence. nothing else" आतापर्यंत जोरात धडधडणार माझं हृदय जरा सावकाश चालायला लागलं.
बोनी ने laptop बाहेर काढला अन प्रेझेन्टेशन चालू करणार तितक्यात एक पारशी बाई घाई गडबडीत आमच्या रूम मध्ये आली आणि म्हणाली "Sorry gentleman, but Mr Ratan Tata would like to hold other important meeting in this room. You will have to shift other room." आम्ही पटापटा सगळ्या गोष्टी उचलल्या. आणि बाजूच्याच रूम मध्ये शिफ्ट झालो.
आमची तासाभराची मीटिंग झाली. आणि परत निघालो. ऑफिस मधल्या एका लेन मधून चालत असतानाच समोरून ते भारदस्त व्यक्तिमत्व आलं. Doyen ऑफ Indian Industry. रतन टाटा. असं कुणी व्यक्ती अचानक समोर आली की मी थिजतो, दातखीळ बसते. आमचा एमडी संजीव मात्र एकदम झकास गडी. त्याने झटकन हात पुढे केला आणि म्हणाला "Good morning Mr Tata" ते पण थांबले. आणि आम्हा सगळ्यांवर नजर फिरवत म्हणाले "Good morning Gentlemen". साधेपणा तरीही टाटा ग्रुपच्या या रुबाबदार सर्वेसर्वा समोर मी अक्षरश: नतमस्तक झालो. Capitalist by brain, socialist at heart ही उक्ती या भारतीय इंडस्ट्री च्या अर्ध्वयू ला तंतोतंत लागू होते.
त्यानंतर २००३-०४ साली मला बॉम्बे हाउस ला ४-५ वेळा जावं लागलं. दरवेळेला मी त्या मंदिरात जाऊन आलो भारावलेल्या अवस्थेत असायचो. कदाचित जेआरडी, दरबारी सेठ, रूसी मोदी, सुमंत मुळगावकर, अजित केरकर, शापूरजी पालनजी, रतन टाटा अशा व्हिजनरीज च्या वास्तव्याने पावन झालेल्या या वास्तूत पुढील कित्येक वर्षं पुरेल अशी ऊर्जा ठासून भरलेली असावी.
पुण्यात टेल्को चं पीई डिविजन आहे. तिथले ढाळे साहेब माझ्या मित्र यादीत आहेत. आता सोडली आहे त्यांनी टाटा मोटर्स. त्यांनी मला कधी कामासाठी बोलवलं आणि मी गेलो नाही असं फार कमी वेळा झालं. त्यांनी खूप बिझिनेस दिला असंही नाही पण मी नेहमीच गेलो. तर ढाळे साहेब, आज कबुली देतो की मी टाटा मोटर्स ला यायचं कारण हा बिझिनेस नसून टाटा मध्ये आपल्याला जायला मिळावं हे सुप्त आकर्षण होय.
असो. पुढचा जन्म जर मानव योनीत झाला, अन त्याहून ही परत Mechanical Engineer झालो तर टाटा ग्रुप मधल्या कुठल्यातरी कंपनीत काम करायला मिळावं हीच इच्छा.
माझं एक खूप आवडतं वाक्य आहे "भारतीय रस्त्याची नाळ जर कुणी ओळखली असेल अशा दोन कंपनी आहेत, एक बाटा आणि दुसरी टाटा"
टाटायन पुस्तकाचं परीक्षण आलं आहे आज. पुस्तक ऑर्डर करावंच लागणार.
टाटाचं नाव असलेल्या स्फुटात दिवाळीच्या शुभेच्छा देता याव्यात हा एक सुखद योगायोग.
दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा
मी, माझा बॉस बोनी, आमच्या दोघांचा बॉस संजीव आणि एक अमेरिकन डग ग्रेग अशी वरात बॉम्बे हाउस ला पोहोचली. सकाळी दहाची मिटिंग. आजकाल बऱ्याच कॉर्पोरेट ऑफिस मध्ये श्रीमंतीचा भपका दिसतो. पण बॉम्बे हाउस मध्ये अजिबात दर्प जाणवत नाही. सादगी भी कयामत की अदा होती है या ओळीप्रमाणे आपल्यावर त्या इमारतीच्या वयाचं, तिथल्या साधेपणाचच दडपण येतं. परीटघडीचे कपडे घातलेले अधिकारी निमुटपणे सिक्युरिटी कडून चेकिंग करून घेत होते.
आम्ही दुसऱ्या मजल्यावर गेलो. आमची ज्यांच्याशी मिटिंग होती त्यांचं आडनाव ही टाटा च होतं, आम्ही मिटिंग रूम मध्ये बसलो. बऱ्यापैकी मोठी रूम होती. चहा वैगेरे सोपस्कार चालू झाले. एकमेकांची ओळख करून घेताना माझा मराठवाडी स्वभाव चाळवला आणि विचार आला की हे टाटा म्हणजे रतन टाटा यांचे कोण? माझ्या मनातलं संजीव बोलून गेला "I think everyone must have asked you this question. Any relation with.........." तर ते टाटा वदले "just coincidence. nothing else" आतापर्यंत जोरात धडधडणार माझं हृदय जरा सावकाश चालायला लागलं.
बोनी ने laptop बाहेर काढला अन प्रेझेन्टेशन चालू करणार तितक्यात एक पारशी बाई घाई गडबडीत आमच्या रूम मध्ये आली आणि म्हणाली "Sorry gentleman, but Mr Ratan Tata would like to hold other important meeting in this room. You will have to shift other room." आम्ही पटापटा सगळ्या गोष्टी उचलल्या. आणि बाजूच्याच रूम मध्ये शिफ्ट झालो.
आमची तासाभराची मीटिंग झाली. आणि परत निघालो. ऑफिस मधल्या एका लेन मधून चालत असतानाच समोरून ते भारदस्त व्यक्तिमत्व आलं. Doyen ऑफ Indian Industry. रतन टाटा. असं कुणी व्यक्ती अचानक समोर आली की मी थिजतो, दातखीळ बसते. आमचा एमडी संजीव मात्र एकदम झकास गडी. त्याने झटकन हात पुढे केला आणि म्हणाला "Good morning Mr Tata" ते पण थांबले. आणि आम्हा सगळ्यांवर नजर फिरवत म्हणाले "Good morning Gentlemen". साधेपणा तरीही टाटा ग्रुपच्या या रुबाबदार सर्वेसर्वा समोर मी अक्षरश: नतमस्तक झालो. Capitalist by brain, socialist at heart ही उक्ती या भारतीय इंडस्ट्री च्या अर्ध्वयू ला तंतोतंत लागू होते.
त्यानंतर २००३-०४ साली मला बॉम्बे हाउस ला ४-५ वेळा जावं लागलं. दरवेळेला मी त्या मंदिरात जाऊन आलो भारावलेल्या अवस्थेत असायचो. कदाचित जेआरडी, दरबारी सेठ, रूसी मोदी, सुमंत मुळगावकर, अजित केरकर, शापूरजी पालनजी, रतन टाटा अशा व्हिजनरीज च्या वास्तव्याने पावन झालेल्या या वास्तूत पुढील कित्येक वर्षं पुरेल अशी ऊर्जा ठासून भरलेली असावी.
पुण्यात टेल्को चं पीई डिविजन आहे. तिथले ढाळे साहेब माझ्या मित्र यादीत आहेत. आता सोडली आहे त्यांनी टाटा मोटर्स. त्यांनी मला कधी कामासाठी बोलवलं आणि मी गेलो नाही असं फार कमी वेळा झालं. त्यांनी खूप बिझिनेस दिला असंही नाही पण मी नेहमीच गेलो. तर ढाळे साहेब, आज कबुली देतो की मी टाटा मोटर्स ला यायचं कारण हा बिझिनेस नसून टाटा मध्ये आपल्याला जायला मिळावं हे सुप्त आकर्षण होय.
असो. पुढचा जन्म जर मानव योनीत झाला, अन त्याहून ही परत Mechanical Engineer झालो तर टाटा ग्रुप मधल्या कुठल्यातरी कंपनीत काम करायला मिळावं हीच इच्छा.
माझं एक खूप आवडतं वाक्य आहे "भारतीय रस्त्याची नाळ जर कुणी ओळखली असेल अशा दोन कंपनी आहेत, एक बाटा आणि दुसरी टाटा"
टाटायन पुस्तकाचं परीक्षण आलं आहे आज. पुस्तक ऑर्डर करावंच लागणार.
टाटाचं नाव असलेल्या स्फुटात दिवाळीच्या शुभेच्छा देता याव्यात हा एक सुखद योगायोग.
दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा
No comments:
Post a Comment