कमीज

"भला उसकी कमीज मेरे कमीज से सफेद कैसी?"

या वाक्याने आपलं भावविश्व व्यापून राहिलं आहे. यावेळी आपण त्या समोरच्या माणसाने कुठल्या परिस्थितीत तो पांढरा शर्ट विकत घेतला, तो पांढरा राहण्यासाठी त्याने काय कष्ट घेतले याचा काही विचार करत नाही. एकच सवाल आपलं डोकं पोखरत राहतो

"त्याला माझ्यापेक्षा जास्त कसं काय मिळालं?"

बरं आपल्याला पांढरा शर्ट मिळाला असतो. त्यावर डाग कसा पडणार नाही याची काळजी घेण्यापेक्षा समोरच्याचा शर्ट कसा आणि कधी घाण होईल यावर आपण कुढत बसतो. अगदी सारासार अन विवेकी बुद्धीचा त्याग करत.

रोलॉन मध्ये नोकरी करत असताना माझ्यानंतर एक मुलगा जॉईन झाला. माझ्यापेक्षा थोडा मोठा आणि अभ्यासात हुशार असावा. बॉसने त्याला थोडा पगार जास्त दिला. मी त्याच्यावर उगाच खार खाऊन असायचो. एकदा मी त्याच्या म्हणजे गणेशाच्या घरी गेलो. आई आणि तो दोघेच. आईने बाकी लोकांचं घरकाम करून गणेशला शिकवलं. त्याच्या मोठ्या बहिणीचं लग्न लावून चांगल्या घरी दिलं. लग्न होत असताना गणेश इंजिनियरिंग करत होता. त्याने शिक्षण घेताना कॉलेजजवळ एका बिल्डिंगमध्ये वॉचमन ची नोकरी केली. सहा वाजता कॉलेज करून ड्युटी करायचा अन रात्री एक वाजता सायकल मारत दहा किमी घरी यायचा. सकाळी सातला उठून परत कॉलेजला.

मी सर्द झालो. लाज वाटली माझी मलाच. तेव्हापासून मी कानाला खडा लावला. कुणाचा शर्ट माझ्यापेक्षा जास्त पांढरा आहे याची मला असूया कमी वाटू लागली.

बाकी जाऊ द्या हो. अंगात शर्ट घालायला मिळतो हेच नशीब. काही लोकांच्या नशिबी तर ते पण नसतं.