Saturday, 1 November 2014

अ……………अभियंत्याचा भाग ३

 अ……………अभियंत्याचा भाग ३

अल्ट्रा प्रिसिजन स्पिंडल्स: २००२-२०१९ ते २०२३

अल्ट्रा  ची सुरुवात १९९२ सालीच झाली होती. पहिला स्पिंडल माझ्या बेडरूम मधेच रिपेयर केला होता. ९१ साली माझं लग्न झालं होतं अन आठ महिन्यात मी ५०० sqft च्या राजमहालातील १५० sqft च्या अलिशान माझ्या शयनगृहात मी kerosene ने स्पिंडल चे पार्ट साफ करत होतो. बायको समजूतदार होती म्हणून वाचलो नाही तर वांदे झाले असते. ९३ च्या शेवटी किंवा जानेवारी ९४ ला स्वत:ची जागा घेतली. कशी, तर खाली ५० sqft चं ऑफिस अन वर mezzanine ९० sqft. म्हणजे टोटल जागा तब्बल १४० sqft. दिवसभर rollon चं काम करायचं आणि मग संध्याकाळी ६ ते रात्री ९ स्पिंडल रिपेयर करायचे. सब कुछ आम्ही दोघं, मी आणि वाघेला. हेल्पर, technician, मार्केटिंग, purchase सगळं आम्हीच.

संजय  SKF मध्ये माझा बॉस कम मित्र होता (बॉस कमी मित्र जास्त). मला म्हणायचा "अरे असं किती दिवस दुसर्यांची धुणी धुणार. स्वत: बिझिनेस कर" माझं कचखाऊ घोडं खिंकाळलं 'पैसे कुठे, जागा छोटी वैगेरे" काहीतरी calculations केले अन सांगितलं "हि तुझ्या कंपनीची value, हे माझे पैसे, इतके माझे अन इतके सतीशचे  शेयर, हि ६०० sqft जागा, जागेचं हे भाडं, बाकी काही मदत लागली तर सांग. उदयापासून ह्या जागेत धंदा चालू कर." काही कळायच्या आत राजेश मंडलिक, Manager Technical Service हा Ultra Precision Spindles Pvt Ltd  चा डायरेक्टर झाला.

झालं, माझ्या धंद्याबरोबर च मी दुसऱ्या अजून एका बिझिनेस चं application engg/sales बघावं असंही ठरलं. आणि मग चालू झाली घड्याळा बरोबरची शर्यत. सकाळी ९ ते रात्री ९. शेवटची ८ वर्ष ऑफ the शेल्फ आयटम विकत होतो आणि आता स्पिंडल रिपेयर अन मोठे प्रोजेक्ट, त्याचं application engg, quotes धमाल नुसती. जो additional बिझिनेस मी बघत होतो तिथे मार्केटिंग ची टीम बनवली. आधी तिथे वीस वीस लाखाची quotations एका पानात जायची. मी त्याला यथाबुद्धी बरं रूप दिलं. असंख्य प्रोजेक्ट्स केले. इंदोर च्या टाटा वेंचरच्या एका कंपनीचा प्रोजेक्ट. सहा महिने कचकावून काम केलं. ४. ५४ करोड चा प्रोजेक्ट होता. खूप कष्ट घेतले आणि आॅर्डर लूज़ केली. पण त्या application Engg ने टाटा ग्रूप मधे नाव झालं. टाटा मोटर्सच्या तर orders ची लाईन लागली. काही orders final करायला टाटा सन्स मुंबईला गेलो. मोठ्या prestigious orders मिळवल्या. आणि इतरही अनेक assembly lines, material handling equipments यांच्या आॅर्डर्स मिळवल्या. एकंदरीतच टेक्निकल आणि कमर्शियल गोष्टींमध्ये enrich होण्याचा तो काळ होता. इंडस्ट्रीचा अनुभव घटाघटा पीत होतो......तहानल्यासारखा.

पण सव्वा दीड वर्षात प्रोफेशनल फ्रंट वर अशा काही गोष्टी घडायला लागल्या कि मी मानसिक दृष्टया पूर्ण खचलो. आता मी कुणाचं नाव नाही घेत, पण मी त्याच्यामुळे अक्षरश: नैराश्याचा शिकार झालो. छातीत pricking pains व्हायचे. घरात झोपून रहावसं वाटायचं. जून २००४ ला दुसरा मुलगा झाला मला. नवीन घर हि घेतलं. चांगल्या गोष्टी घडत होत्या, पण त्याचा आनंद लुटू शकत नव्हतो.

एक झालं मात्र, कि माझं आणि वाघेलाच ब्रेन चाइल्ड Ultra Precision Spindles ह्याला काही झळ पोहोचली नव्हती. पण म्हणावं तसं तो बिझिनेस वाढत हि नव्हता हे हि तितकंच खरं.

पहिल्यांदा छातीतलं दुखणं म्हणजे हार्ट चं काहीतरी आहे असं वाटून ट्रीटमेंट चालू केली ती पुढे मानसोपचार तज्ञाकडून घ्यावी लागली. 

एक दिवस अशी काही घटना घडली कि मी सांगून टाकलं मी त्या अतिरिक्त बिझिनेस चं काही बघणार नाही फक्त माझ्या पोराची काळजी घेईल (स्पिंडल बिझिनेस). कदाचित मला नवीन जागाही शोधावी लागली असती. दोन वर्ष आयुष्य rewind करावं लागलं असतं. मी काही फार स्वाभिमानी वैगेरे नाही पण इथे माझं मी पणच पणाला लागलं होतं. दोन घोड्यांवर दशकभर मांड ठोकून शारीरिक दृष्ट्या फाटलो होतोच पण इथे मन ही  उसवलं होतं.

असो खूप रडगाणं झालं. वैभवी आणि आई त्या काळात खंबीर होत्या. त्या काळात काही जवळचे लोकं कसे वागले हे आठवलं तरी मनस्वी आश्चर्य वाटतं.

परत एकदा इकडे तिकडे सांडलेल्या गोष्टींना एकत्र केलं आणि डिसेंबर २००४ पासून जिथे होतो त्या जागेतच एका जोमाने सुरुवात केली अन आयुष्य नव्याने लिहायला लागलो. उंच खोल लाटांवर दोलायमान असणारा मी शिडं लावून मार्गक्रमण करू लागलो.

परत एकदा सकाळी मुसमुसलेल्या उत्साहानी ऑफिस मध्ये जाऊ लागलो.



No comments:

Post a Comment