आयुष्य

आज सकाळी ६:३० वाजता कार घेउन बाहेर पडलो. समोरच्या काचेवर धुकं साचले होते. काचेतुन फारच अंधुक दिसत होते. वायपर चालवले. काही क्षणापुरते दिसले, पण परत काचेवर फाॅग जमा झाला. एसी चं तापमान कमी जास्त करून बघितलं, पण काहीच फरक पडला नाही. फारच विचित्र वाटत होतं. तेव्हढ्यात समोर एक खड्डा आला. समोरच्या काचेतुन ठीक दिसत नसल्यामुळे, खड्ड्यात आदळली. पण फार काही नुकसान न होता पुढे जात राहिलो.  खिडकीची काच ख़ाली केली, वर केली, पण समोरच्या काचेवरचा फाॅग काही कमी होइना. समोरून दूसरी कार आली. आदळलोच असतो. थोडक्यात वाचलो. आता मी अगतिकतेने काचेला आतल्या बाजूने हाताने साफ करून ते धुकं घालवण्याचा व्यर्थ प्रयत्न करत होतो.  मी हतबल झालो होतो.

अचानक बाहेरचं तापमान आणि कारमधील आतलं तापमान याची काहीतरी सांगड घडली आणि आश्चर्य म्हणजे समोरच्या काचेवरचं धुकं नाहीसं झालं. समोरचा रस्ता लख्ख दिसायला लागला. मला कळलंच नाही, माझ्या प्रयत्नानी हे घडलं की आपोआपच. मला एकदम हायसं वाटायला लागलं आणि कार चालवायला मजा यायला लागली.

आयुष्य हे साधारण आपण असंच जगतो, नाही का?