Friday, 1 August 2014

कैच्या काही

"मराठी माणसाला धंदा येत नाही" टाळ्या
"मराठी माणूस दुसर्या ची घासण्यासाठी साठी जन्माला आला आहे" कचकावून टाळ्या

अरे काय, उठ सुठ आपलं मराठी माणसाला धुवायचं. काय धंदयात नाही आहे. अख्या महाराष्ट्रात इमान ऐतबारे धंदा करतो आहे. शासनाला tax देतो आहे. धंदा करून काय करायचं, पैसेच कमवायचे ना? मग कमावतो कि. आणि पुन्हा employees ची व्यवस्थित बडदास्त ठेवून. आम्ही पण पुष्कळ बिगर मराठी धंदेवाईक बघितले. साला, pf कापताना employee च्या salary तून स्वत:चा हिस्सा पण कापतात. एवढंच नाही तर दिवाळी चा बोनस जो पोरांचा हक्क आहे तो सुद्धा पगारातून कापतात आणि तोच बोनस म्हणून परत देतात. भूकंप ग्रस्ताची मदत म्हणून १०० रु काढून खाल्लेले बघितले आहेत. याच्या पेक्षा बेकार काय असेल.

बघितलं आहे पंजाब मध्ये, जिथल्या लोकांच्या धंद्याच्या स्किल चं कौतुक सांगतात ना. मालक लोकं मर्सिडीज उडवतात आणि वर्कर भणंगा सारखं काम करतो. धड मुतारी मेंटेन नाही करता येत. स्वत: अलिशान जागेत तब्येतीत जेवतात अन खालची लोकं मातीत बसून जेवण करतात.

बदलत्या अर्थव्यवस्थेत शहाणी झाली आहेत सगळी मंडळी. नाहीतर पुण्यातल्या दोन बिगर मराठी अग्रगण्य वाहन समूहाने कशी भांडणं केली माहिती आहे पूर्वीच्या लोकांना. त्यातला एक जण तगला, एकाला तर गाशा गुंडाळावा लागला. 

नाव नाही घेत, यांच्या नावाने पूर्वी जेवणं चालायची म्हणे. आणि आताची पिढी ३ वर्ष suppliers ची payment देत नाहीत, हीच बिगर मराठी व्यावसायिक. आमच्या पैशावर धंदे करतात. अन वरती शहाणपणा शिकवतात finance management कसं करायचं.

हैदराबाद ची कंपनी आहे. पब्लिक लिमिटेड. मालकाचा पोरगा आता MD  आहे. LandRover अन मर्सिडीज उडवतो. आणि suppliers ला रडवतो.

काय शेण खायचं असा धंदा करून.

आणि नोकरी करणं काय वाईट आहे हो. नाही म्हणजे कामात उद्यमशीलता असली म्हणजे झालं. फेसबुकवर आहेत एक जण. त्यांचे पतीराज भारतातल्या १५० top executive मध्ये आहेत ज्यांना महिन्याचा पगार कोटीच्या घरात आहे. L & T चे वाय एम देवस्थळी, एस डी कुलकर्णी, अनेक कंपन्यांना गर्तेतून वर आणलेले अच्युत गोडबोले, बोईंग चे अजित केरकर, सुमो ज्यांच्या स्मरणार्थ आहे ते सुमंत मुळगावकर, thermax चे नलावडे, भारत फोर्ज चे तांदळे यांच्यासमोर येउन म्हणा बरं "काय नोकरी करता राव" तिथं त्यांच्या समोर सर, सर करत पुढं मागं फिरतील हि मंडळी.

थोडक्यात सांगायचं काय तर स्वत:च्या अंगभूत गुणांना वाव देणारा धंदा असो कि नोकरी. खुश रहायला पाहिजे. धंदा करणाऱ्या लोकांचं आणि नोकरी करणाऱ्या लोकांचं स्थान हे आपापल्या ठिकाणी अबाधित आहे. उगाच आपलं धंदा करणारा शहाणा आणि नोकरी करणारा म्हणजे स्वत:ची पत घालवून बसणारा हे असलं काही लोकं पकवतात ते बंडल आहे असं मला, जो बारा वर्षांपासून धंद्यात आहे (पार्ट time पकडून २०), वाटतं.

(अजून बरीच मळमळ बाकी आहे, पण थांबवतो)

कैच्या काहीते शोधणं महत्वाचं 

No comments:

Post a Comment