हॉटेल च्या रूम मध्ये बॉडी लोशन, बाथ जेल, किंवा शाम्पूच्या बाटल्या मिळतात. त्या संपल्या नाहीतरी ते अजून आणून ठेवतात. काहींचा वास फारच मस्त असतो. एक्स्ट्रा असल्यामुळे आता मी त्या सराईतपणे घरी नेतो. पण सुरुवातीचे काही दिवस मात्र जेव्हा मी हे घेऊन जायचो तेव्हा घरी आल्यावर मला रात्री झोपल्यावर, रिसेप्शन मध्ये आपली bag चेक केली आहे आणि त्यातून या बाटल्या सापडल्या या गोष्टीवरून मला हॉटेल चे मंडळी यथेच्छ बदडतात आहेत, अशी स्वप्न पडून मी जागा व्हायचो. ही अशी स्वप्न पडणं बंद पडली ते ७-८ वर्षापूर्वी.
झालं असं की आमचा कॉलेज चा एक मित्र होता. त्याचं नाव आपण पक्या ठेवू. तर आमचा हा पक्या हॉस्टेल मध्ये खूप कळकट राहायचा. म्हणजे आम्ही फार स्वच्छ राहायचो असं नाही. पण पक्याची अस्वच्छता दिव्य होती. टॉवेल त्याने कुठलाही रंगाचा घेऊ दे. काही दिवसात त्याचा एकच रंग, काळा. नाशिक पुणे रस्त्यावर त्याचं गाव आहे. ७-८ वर्षापूर्वी मी त्याच्या घरी गेलो होतो. खूप दिवसांनी भेटायला गेलो होतो. थोडया गप्पा झाल्यावर मी पक्याला बोललो, मी जरा फ्रेश होतो.
बाथरूम मध्ये जाताना पक्याने मला सांगितलं "मंड्ल्या, आत दोरीवर टॉवेल आहे तो घे." मी फ्रेश वगैरे झालो आणि तोंड पुसण्यासाठी तो टॉवेल घेतला. मस्त मऊ, टर्किश, ऑफ व्हाईट रंगाचा टॉवेल. मला कौतुक मिश्रित आश्चर्य ही वाटलं. आयला, पक्या सुधारला. कॉलेज मध्ये कसला गचाळ राहायचा. कसला तो टॉवेल असायचा. ह्या विचारात असताना मी मऊ टॉवेल दोरीवर परत वाळत घातला आणि खाली सहज म्हणून लक्ष गेलं तर तिथं टॉवेल वर लिहिलं होतं "हॉटेल सुप्रभा".
हे सगळं आठवलं कारण काल चेन्नै ला होतो. रूम मध्ये चेक इन केल्यावर पाहिलं तर तिथे टी मेकर नव्हता. खरं तर तो असतो तेव्हा मी त्याच्याकडे ढुंकून ही पाहत नाही. पण आता नाही असं दिसलं, की पित्त खवळलं. माझं पित्त असं सोयीस्कर खवळतं. म्हणजे पक्षाचे कार्यकर्ते वर्गणीच्या नावाखाली खंडणी गोळा करायला आले की मी गपगुमान पैसे देऊन मोकळा होतो. अशा वेळी ठेचला गेलेला अभिमान हा अशा हॉटेल मध्ये उफाळून येतो. सकाळी टेचात रिसेप्शन ला चार गोष्टी ऐकवून टी मेकर मागवला. आणि चेक आऊट करताना त्यांना परत विचारलं, टी मेकर का नव्हता म्हणून. त्यांनी जे सांगितलं ते भारी होतं.
दहा दिवसापूर्वी एका लग्नासाठी पंधरा रूम पार्टीने बुक केल्या होत्या. त्यापैकी तीन रूम मधले टी मेकर पाहुण्यांनी पळवून नेले होते. टॉवेल, पातळ चादर ठीक आहे. पण टी मेकर? आयला, कठीण आहे.
चला, एका पंचतारांकित हॉटेल मध्ये जेवायला निघालो आहे. चेन्नई च्या घटनेचा आदर्श ठेवून घरचा सहाचा काटे चमच्याचा सेट पूर्ण करायला जे दोन कमी पडत आहेत त्याची लेव्हल करावी की काय या घोर विचारात आहे. 😊😊
No comments:
Post a Comment