तो शाहरुखचा डायलॉग आठवतो का ओम शांती ओम मधला. तुम्हाला खरं सांगू का "ओम शांती ओम' म्हंटल कि मला कर्ज मधला "मेरी उमर के नौजवानो" वाला रिषी कपूर च आठवतो. पण असो तर तो डायलॉग "आप दिलसे अगर कुछ चाहो तो सारी कायनात……" वैगेरे. माझ्याबरोबर अशा असंख्य गोष्टी घडल्या आहेत. एक अगदी अशातली. २०१० सालची.
आम्ही सी डी ओ मेरी शाळेचे विद्यार्थी गेट टुगेदर जमवत होतो. त्या कार्यक्रमासाठी जुने फोटोग्राफ वापरून एक सीडी बनवण्याचा प्लान होता. फोटो तर गोळा झाले. गाणीही जुळवली. आमच्या शाळेत कुसुमाग्रज, शिवाजीराव भोसले, ना धो महानोर अशी ऋषितुल्य मंडळी येउन गेली होती. अन त्यांच्या सिक्वेन्स ला मला पुत्र व्हावा ऐसा मधील "दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती, तेथे कर माझे जुळती" हेच गाणं हवं होतं. २०१० ला यु टयूब वर हे गाणं मिळत नव्हतं. आजही तुम्ही हे गाणं सर्च केलं तर तुम्हाला मूळ गाण्याची फक्त एक लिंक मिळेल. सगळ्या फोटोंना गाणी जुळवून झाली. पण दिव्यत्वाची……. राहिलं होतं फक्त.
मग काय माझा शोध चालू झाला. प्रथम आमचा एरिया पालथा घातला. म्हणजे फातिमानगर. फातिमानगर? या भागात हे गाणं मिळालं असतं तरच एक आश्चर्य. तिथे कुणीतरी सांगितलं "बुधवार पेठेत जा" मी निघालो. बायकोने विचारलं "कुठे निघालास?" मी सांगितलं "बुधवार पेठेत". बस, आता बाकीचं लिहित नाही. त्यावर दुसरा लेख तयार होईल.
तिथे तीन चार दुकानं पालथी घातली. नाही मिळालं. या सगळ्या प्रकारात दोन दिवस गेले.
अलूरकर बंद झालं होतं. म्हंटल त्याच्या आजूबाजूला काही मिळतं का ते बघावं. थोडं पुढं गेल्यावर नळ स्टोप च्या अलीकडे एक दुकान सापडलं. मराठी माणूस होता. अख्खं दुकान उलटं पालटं केलं. दोन तास अथक प्रयत्न केल्यावर थांबलो. तो म्हणाला "लक्ष्मी रोड ला पंकज मध्ये बघा". झालं दुसर्या दिवशी पंकज मध्ये. तर तिथेही तीच तऱ्हा. ते जास्त प्रोफेशनल. कॉम्प्युटर मध्ये मारलं. त्याने सांगितलं "नाही बा" मी प्रचंड हिरमुसलो.
ते गाणं इतकं चपखल होतं, कि मला दुसरं कुठलं गाणं मनाला पटतच नव्हतं. पण काय करणार, कुठे मिळतच नव्हतं. दु:खी मनाने प्रताप कडे निघालो, पौड रोड ला अजंता अव्हेन्यू मध्ये राहतो. जाताना विचार करत होतो, कुठलं बसेल गाणं? पण काही सापडत नव्हतं. मन पुन्हा पुन्हा "दिव्यत्वाची……" कडे येउन थबकत होतं.
ह्या विचारात असतानाच पौड रोड ला कृष्णा हॉस्पिटल च्या अलीकडे एक दुकान दिसलं. सीडी मिळत होत्या. म्हंटल चला, एक लास्ट ट्राय मारू. कार पार्क करून केली. दुकानात घुसलो. सेल्समन ने विचारलं "काय हवंय" मी काही बोलण्याच्या मनस्थितीतच नव्हतो. दुकानात नजर फिरवली. उजवीकडच्या rack वर पिवळा कव्हर असलेला दोन सीड्यांचा बॉक्स दिसला "मनातली गाणी". सेल्समन शी न बोलता मी सरळ तो बॉक्स हातात घेतला अन उलटवून गाण्यांची नावं बघत होतो. तर थेट डोळे दुसर्या सीडीतल्या चौथ्या गाण्यावर जाऊन स्थिरावले "दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती……" चित्रपट: पुत्र व्हावा ऐसा, गायिका: आशा भोसले, गीतकार: बा भ बोरकर, संगीत: वसंत प्रभू .
अन मी जोरात ओरडलो "Yes"
*****************************************************************************
दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती
तेथे कर माझे जुळती
गाळुनिया भाळीचे मोती
हरिकृपेचे मळे उगवती
जलदांपरी येउनिया जाती
जग ज्यांची न करी गणती
यज्ञी ज्यांनी देउनि निजशिर
घडिले मानवतेचे मंदिर
परी जयांच्या दहनभूमिवर
नाहि चिरा नाही पणती
जिथे विपत्ती जाळी, उजळी
निसर्ग-लीला निळी काजळी
कथुनि कायसे काळिज निखळी
एकाची सगळी वसती
मध्यरात्रि नभघुमटाखाली
शांतिशिरी तम चवऱ्या ढाळी
त्यक्त, बहिष्कृत मी ज्या काळी
एकांती डोळे भरती
(माझं आवडतं कडवं बोल्ड केलं आहे. येडा होतो ऐकल्यावर)
आम्ही सी डी ओ मेरी शाळेचे विद्यार्थी गेट टुगेदर जमवत होतो. त्या कार्यक्रमासाठी जुने फोटोग्राफ वापरून एक सीडी बनवण्याचा प्लान होता. फोटो तर गोळा झाले. गाणीही जुळवली. आमच्या शाळेत कुसुमाग्रज, शिवाजीराव भोसले, ना धो महानोर अशी ऋषितुल्य मंडळी येउन गेली होती. अन त्यांच्या सिक्वेन्स ला मला पुत्र व्हावा ऐसा मधील "दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती, तेथे कर माझे जुळती" हेच गाणं हवं होतं. २०१० ला यु टयूब वर हे गाणं मिळत नव्हतं. आजही तुम्ही हे गाणं सर्च केलं तर तुम्हाला मूळ गाण्याची फक्त एक लिंक मिळेल. सगळ्या फोटोंना गाणी जुळवून झाली. पण दिव्यत्वाची……. राहिलं होतं फक्त.
मग काय माझा शोध चालू झाला. प्रथम आमचा एरिया पालथा घातला. म्हणजे फातिमानगर. फातिमानगर? या भागात हे गाणं मिळालं असतं तरच एक आश्चर्य. तिथे कुणीतरी सांगितलं "बुधवार पेठेत जा" मी निघालो. बायकोने विचारलं "कुठे निघालास?" मी सांगितलं "बुधवार पेठेत". बस, आता बाकीचं लिहित नाही. त्यावर दुसरा लेख तयार होईल.
तिथे तीन चार दुकानं पालथी घातली. नाही मिळालं. या सगळ्या प्रकारात दोन दिवस गेले.
अलूरकर बंद झालं होतं. म्हंटल त्याच्या आजूबाजूला काही मिळतं का ते बघावं. थोडं पुढं गेल्यावर नळ स्टोप च्या अलीकडे एक दुकान सापडलं. मराठी माणूस होता. अख्खं दुकान उलटं पालटं केलं. दोन तास अथक प्रयत्न केल्यावर थांबलो. तो म्हणाला "लक्ष्मी रोड ला पंकज मध्ये बघा". झालं दुसर्या दिवशी पंकज मध्ये. तर तिथेही तीच तऱ्हा. ते जास्त प्रोफेशनल. कॉम्प्युटर मध्ये मारलं. त्याने सांगितलं "नाही बा" मी प्रचंड हिरमुसलो.
ते गाणं इतकं चपखल होतं, कि मला दुसरं कुठलं गाणं मनाला पटतच नव्हतं. पण काय करणार, कुठे मिळतच नव्हतं. दु:खी मनाने प्रताप कडे निघालो, पौड रोड ला अजंता अव्हेन्यू मध्ये राहतो. जाताना विचार करत होतो, कुठलं बसेल गाणं? पण काही सापडत नव्हतं. मन पुन्हा पुन्हा "दिव्यत्वाची……" कडे येउन थबकत होतं.
ह्या विचारात असतानाच पौड रोड ला कृष्णा हॉस्पिटल च्या अलीकडे एक दुकान दिसलं. सीडी मिळत होत्या. म्हंटल चला, एक लास्ट ट्राय मारू. कार पार्क करून केली. दुकानात घुसलो. सेल्समन ने विचारलं "काय हवंय" मी काही बोलण्याच्या मनस्थितीतच नव्हतो. दुकानात नजर फिरवली. उजवीकडच्या rack वर पिवळा कव्हर असलेला दोन सीड्यांचा बॉक्स दिसला "मनातली गाणी". सेल्समन शी न बोलता मी सरळ तो बॉक्स हातात घेतला अन उलटवून गाण्यांची नावं बघत होतो. तर थेट डोळे दुसर्या सीडीतल्या चौथ्या गाण्यावर जाऊन स्थिरावले "दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती……" चित्रपट: पुत्र व्हावा ऐसा, गायिका: आशा भोसले, गीतकार: बा भ बोरकर, संगीत: वसंत प्रभू .
अन मी जोरात ओरडलो "Yes"
*****************************************************************************
दिव्यत्वाची जेथ प्रचिती
तेथे कर माझे जुळती
गाळुनिया भाळीचे मोती
हरिकृपेचे मळे उगवती
जलदांपरी येउनिया जाती
जग ज्यांची न करी गणती
यज्ञी ज्यांनी देउनि निजशिर
घडिले मानवतेचे मंदिर
परी जयांच्या दहनभूमिवर
नाहि चिरा नाही पणती
जिथे विपत्ती जाळी, उजळी
निसर्ग-लीला निळी काजळी
कथुनि कायसे काळिज निखळी
एकाची सगळी वसती
मध्यरात्रि नभघुमटाखाली
शांतिशिरी तम चवऱ्या ढाळी
त्यक्त, बहिष्कृत मी ज्या काळी
एकांती डोळे भरती
(माझं आवडतं कडवं बोल्ड केलं आहे. येडा होतो ऐकल्यावर)
No comments:
Post a Comment