सदर पोस्ट जरा दीड शहाणपणाची. कुणी त्याला स्वत: भोवती उदबत्ती ओवाळणं म्हणतं, अन काल एका मित्राने माझ्या अशा लिहिण्याला तोंडपाटीलकी म्हंटल. तर तीच सही. (बाकी मित्र यादीतील शरद, सौरभ, राकेश, डॉ यशवंत, मिलिंद या अशा अत्यंत सेन्सिबल अन विचाराने प्रगल्भ असलेल्या लोकांच्या आडनावाला वापरून आलेला हा तोंडपाटीलकी शब्द माझ्या डोक्यात गेला आहे. ज्याने कुणी शोधून काढला त्याला बुकलावसं वाटतंय. असो)
सध्या मीरा सिरसमकर अमेरिकेत आहेत. त्यांनी लिहिलं "आठ दिवस झालेत अमेरिकेत. हॉर्न ऐकला नाही."
तुम्हाला म्हणून सांगतो, मी गेले सतरा वर्षं झालेत कारचा हॉर्न वाजवत नाही. अविश्वसनीय आहे, पण हे सत्य आहे. आणि फक्त पुण्यात नाही तर कोणत्याही शहरात. मुंबई, नासिक, औरंगाबाद, नगर, कोल्हापूर, नागपूर, बंगलोर, चेन्नई ह्या सगळ्या गावात मी कार चालवतो पण हॉर्न वाजवल्याशिवाय.
माझे काका इराणला असायचे. लहान असताना माझ्या काकांनी कार घेतली. ठाण्यात आम्ही खूप फिरायचो. कार चालवताना ते म्हणायचे कि परदेशात कुणीही हॉर्न वाजवत नाही. ही गोष्ट माझ्या डोक्यात इतकी फिट होती कि मी ठरवलं कि आपण कधीही स्कूटर चा हॉर्न वाजवायचा नाही. हो म्हणजे, तेव्हा कार घेऊ हे स्वप्नात ही वाटलं नव्हतं.
पहिली कार फियाट. चालवायला लागलो. हॉर्न न वाजवण्याची गोष्ट डोक्यात होती. हळूहळू सवय लावत गेलो. २००० साली santro घेतली. एव्हाना हॉर्न न वाजवणे ही सवय मला फारच आवडू लागली. तेव्हा मुंबईला सचिन काळे म्हणून माझा कलीग होता. तो जॉईन झाल्यावर hands on ट्रेनिंग साठी त्याच्या बरोबर ४ दिवस मुंबई त फिरलो. कांदिवली, अंधेरी, मरोळ, सिद्धीविनायक, विक्रोळी, भांडूप, ठाणे असा बेफाम कार्यक्रम असायचा. शेवटचा call कळव्याचा सिमेन्स चा होता. गाडी पार्क केल्यावर सचिन ने गाडीचा हॉर्न वाजवून बघितला अन मला म्हणाला "चार दिवसात एकदाही हॉर्न ऐकला नाही. बघावं चालू आहे कि खराब झाला आहे."
हॉर्न न वाजवण्याचे अनेक फायदे आहेत. एकतर तुम्ही गाडी सेफ चालवता. तुम्हाला माहिती असतं कुणीही कुठून ही घुसू शकतं. स्पीड लिमिट मध्ये राहतो. लोकांशी भांडणं कमी होतात. सिग्नल ला उभे असाल तर हिरवा दिवा लागल्यावर हॉर्न वाजवायची सवय आपोआप जाते. ट्राफिक मुळे रस्त्यावर जो मनस्ताप होतो आणि जे आपण कावून, मूड खराब करून ऑफिस ला किंवा घरी पोहोचतो त्या ऐवजी चांगल्या मूडमध्ये असतो.
आणि हे अवघड नाही आहे. एकच हुकमी एक्का आहे. "ज्या वेळेस तुम्हाला हॉर्न दाबायची इच्छा होते त्यावेळेस ब्रेक दाबा." प्रयत्न करून बघा. जमेल तुम्हाला.
आणि हे मी तुम्हाला सांगतो आहे म्हणून, आदरवाईज पुष्कळ लोकं नाही वाजवत हॉर्न. ज्याने मला कार शिकवली तो माझा मित्र प्रताप, अजिबात हॉर्न वाजवत नाही. मी ज्यांना कार शिकवली तो मिलिंद अन चेन्नई चा प्रदीप, अतिशय कमी हॉर्न वाजवतात. एक दोन वर्षात नाही वाजवणार नाहीत ते.
अमेरिकन आर्ट मिलर आला होता. मला म्हणाला "No wonder you honk so much. I have seen almost on every truck written "Horn Please". But I am surprised that you do not follow that instruction."
आपला तर गाडी चालवताना मोटो आहे बुवा "No Horn Please OK"
(चढावर गाडी उलटी येणे किंवा रस्त्यावर खुर्ची टाकून गप्पा टाकण्याऐवजी गाडीवर बसूनच गप्पा मारणे अशा अपवादात्मक वेळी वाजवतो ही हॉर्न. पण अपवाद म्हणूनच)
(वैधानिक इशारा: हॉर्न न वाजवता गाडी चालवणे हे प्रयत्नाने होते. आणि ब्रेक दाबायचं लक्षात ठेवा. नाहीतर तुम्ही स्पीड कमी करणार नाही आणि हॉर्न वाजवणार नाही. झालं मग माझी वाजवणार. वेगळं Disclaimer लिहित नाही बसत)
सध्या मीरा सिरसमकर अमेरिकेत आहेत. त्यांनी लिहिलं "आठ दिवस झालेत अमेरिकेत. हॉर्न ऐकला नाही."
तुम्हाला म्हणून सांगतो, मी गेले सतरा वर्षं झालेत कारचा हॉर्न वाजवत नाही. अविश्वसनीय आहे, पण हे सत्य आहे. आणि फक्त पुण्यात नाही तर कोणत्याही शहरात. मुंबई, नासिक, औरंगाबाद, नगर, कोल्हापूर, नागपूर, बंगलोर, चेन्नई ह्या सगळ्या गावात मी कार चालवतो पण हॉर्न वाजवल्याशिवाय.
माझे काका इराणला असायचे. लहान असताना माझ्या काकांनी कार घेतली. ठाण्यात आम्ही खूप फिरायचो. कार चालवताना ते म्हणायचे कि परदेशात कुणीही हॉर्न वाजवत नाही. ही गोष्ट माझ्या डोक्यात इतकी फिट होती कि मी ठरवलं कि आपण कधीही स्कूटर चा हॉर्न वाजवायचा नाही. हो म्हणजे, तेव्हा कार घेऊ हे स्वप्नात ही वाटलं नव्हतं.
पहिली कार फियाट. चालवायला लागलो. हॉर्न न वाजवण्याची गोष्ट डोक्यात होती. हळूहळू सवय लावत गेलो. २००० साली santro घेतली. एव्हाना हॉर्न न वाजवणे ही सवय मला फारच आवडू लागली. तेव्हा मुंबईला सचिन काळे म्हणून माझा कलीग होता. तो जॉईन झाल्यावर hands on ट्रेनिंग साठी त्याच्या बरोबर ४ दिवस मुंबई त फिरलो. कांदिवली, अंधेरी, मरोळ, सिद्धीविनायक, विक्रोळी, भांडूप, ठाणे असा बेफाम कार्यक्रम असायचा. शेवटचा call कळव्याचा सिमेन्स चा होता. गाडी पार्क केल्यावर सचिन ने गाडीचा हॉर्न वाजवून बघितला अन मला म्हणाला "चार दिवसात एकदाही हॉर्न ऐकला नाही. बघावं चालू आहे कि खराब झाला आहे."
हॉर्न न वाजवण्याचे अनेक फायदे आहेत. एकतर तुम्ही गाडी सेफ चालवता. तुम्हाला माहिती असतं कुणीही कुठून ही घुसू शकतं. स्पीड लिमिट मध्ये राहतो. लोकांशी भांडणं कमी होतात. सिग्नल ला उभे असाल तर हिरवा दिवा लागल्यावर हॉर्न वाजवायची सवय आपोआप जाते. ट्राफिक मुळे रस्त्यावर जो मनस्ताप होतो आणि जे आपण कावून, मूड खराब करून ऑफिस ला किंवा घरी पोहोचतो त्या ऐवजी चांगल्या मूडमध्ये असतो.
आणि हे अवघड नाही आहे. एकच हुकमी एक्का आहे. "ज्या वेळेस तुम्हाला हॉर्न दाबायची इच्छा होते त्यावेळेस ब्रेक दाबा." प्रयत्न करून बघा. जमेल तुम्हाला.
आणि हे मी तुम्हाला सांगतो आहे म्हणून, आदरवाईज पुष्कळ लोकं नाही वाजवत हॉर्न. ज्याने मला कार शिकवली तो माझा मित्र प्रताप, अजिबात हॉर्न वाजवत नाही. मी ज्यांना कार शिकवली तो मिलिंद अन चेन्नई चा प्रदीप, अतिशय कमी हॉर्न वाजवतात. एक दोन वर्षात नाही वाजवणार नाहीत ते.
अमेरिकन आर्ट मिलर आला होता. मला म्हणाला "No wonder you honk so much. I have seen almost on every truck written "Horn Please". But I am surprised that you do not follow that instruction."
आपला तर गाडी चालवताना मोटो आहे बुवा "No Horn Please OK"
(चढावर गाडी उलटी येणे किंवा रस्त्यावर खुर्ची टाकून गप्पा टाकण्याऐवजी गाडीवर बसूनच गप्पा मारणे अशा अपवादात्मक वेळी वाजवतो ही हॉर्न. पण अपवाद म्हणूनच)
(वैधानिक इशारा: हॉर्न न वाजवता गाडी चालवणे हे प्रयत्नाने होते. आणि ब्रेक दाबायचं लक्षात ठेवा. नाहीतर तुम्ही स्पीड कमी करणार नाही आणि हॉर्न वाजवणार नाही. झालं मग माझी वाजवणार. वेगळं Disclaimer लिहित नाही बसत)
No comments:
Post a Comment