डिझाइन

काही गोष्टी बनवताना कसल्या गंडल्या असतात ना.

बऱ्याच बेसिन चे नळ असे असतात की पाणी बेसिनमध्ये पडतच नाही. नळाचं तोंड हे बेसिन मध्ये न उघडता अलीकडे. हात धुताना निम्मे पाणी प्लॅटफॉर्म वर सांडतं.

आज एक नळ सर्वणाभवन मध्ये पाहिला. बेसिन पासून बरोबर एक फूट वर. पाणी सोडलं की थेंब उडून शर्टवर.

आमच्याकडे एक लिक्विड डिस्पेन्सर बसवला आहे. कॅन्टीलिव्हर. म्हणजे लिक्विड सोपं काढण्यासाठी नॉब दाबला की लोड स्टँडवर. दोन महिन्यात तुटला. बाकी जे लोकं डिस्पेन्सर मध्ये लिक्विड सोप न विसरता ठेवतात, मला त्यांच्या बद्दल अतीव आदर आहे. आणि नॅपकिन स्टॅन्ड वर तो दिसला तर पाय धरावे वाटतात.

बऱ्याच ठिकाणी युरिनल मध्ये फ्लश होण्यासाठी नॉन कॉन्टॅक्ट सेन्सर असतात. त्याला हात लावायची गरज नसते. तरीही ते भिंतीतून निखळून पडले असतात.

माझ्या वॉर्ड रोब च्या दरवाजाला मॅग्नेट लावले होते. ते उघडताना खूप ताकद लावावी लागते. दरवाजा उघडण्यासाठी इतके नाजूक हँडल दिले होते की दोन महिन्यात ते हातात आले.

मी एक खुर्ची तिच्या दिसण्यावर लुभुन सात एक हजाराला घेतली. तिचं डिझाइन असं आहे की त्यावर बसून काम केलं की खांदे दुखतात. पहिल्यांदा तोंड दाबून मार सहन केला. आता रिसेप्शनला ठेवून दिली.

वापरात येणाऱ्या गोष्टींचं तगडं डिझाइन साठी मी रेल्वे ला मानतो. च्या मारी लाखो लोक तो बर्थ उघड बंद करतात पण त्याची चेन कधी तुटत नाही. त्यांचे इलेक्ट्रिकल उपकरणं डिसी करंट वर असतात. म्हणून नॉर्मल माणसं चोरून नेऊ शकत नाही. नाहीतर फॅन, लाईट दिसलेच नसते आपल्याला. तेजसची स्टोरी ऐकलीच आपण.

कुठलीही गोष्ट फंक्शन मध्ये आणताना सोयीची असली पाहिजे आणि तिचं आयुष्य चांगलं हवं. यात प्रॉडक्ट डिझाइयनर चं स्किल असतं. तसं जे बनवतात त्यांना कडक सॅल्यूट.