कधी कधी वाटतं आपुनही भगवान है. पण मग नशीब दणकन जमिनीवर आणतं. फार नाही काही दिवसांपूर्वीची गोष्ट आहे की माझ्या मनात विचार आला की आपलं काम किती भारी आहे. दणकावून काम करणे, कामासाठी पायाला भिंगरी लागल्यागत फिरणे, प्लॅनिंग पण असं मस्त करणे की रेल्वे, फ्लाईट या मिळेल त्या मोडने प्रवास करणे, त्याची तिकिटं, हॉटेल बुकिंग, टॅक्सी वगैरे वगैरे. गेल्या एकोणतीस वर्षांच्या फिरतीत फार कमी वेळा माझी फ्लाईट वा रेल्वे रद्द किंवा चुकली असं झालं आणि त्याचं मला फार कौतुक. 

पण आता पंजाबच्या दौऱ्यात या सगळ्या कौतुकाला सुरुंग लागला. लोकांच्या वेगवेगळ्या प्रवासात जे होऊ शकतं ते माझ्या एकाच प्रवासात झालं. म्हणजे पुण्यात परत पोहोचेपर्यंत येडा झालो होतो. 

मी मानेसर ला जाऊन एक दिवस काम करून दुसऱ्या दिवशी सकाळी वंदे भारत ने लुधियाना ला जाणार होतो. दिवसभर होशियारपूर आणि लुधियानात काम करून रात्री चंदिगढ-पुणे फ्लाईट ने परत यायचं अशी दोन दिवसांची टूर होती. 

शक्यतो मी दिल्लीला जाताना सकाळी ७:४० ची एअर इंडिया ची फ्लाईट घेतो. यावेळेस काय झोल मध्ये बुकिंग करत होतो, पण सकाळ ७:४० ऐवजी संध्याकाळी ६:४० चं फ्लाईट बुक झालं. ते केलं खरं पण मंगळवारी सकाळी साडेअकरा ला मेसेज आला की संध्याकाळची फ्लाईट कॅन्सल झाली. एअर इंडिया वाले म्हणाले की पुढच्या तीन दिवसातील कुठलंही बुकिंग घ्या जे मला शक्य नव्हतं. मंगळवारी जाणं क्रमप्राप्त होतं कारण पुढे अनेक प्लॅन केले होते. दादापुता करत त्याने मला चार च्या फ्लाईट मध्ये जागा दिली. घाई गडबड करावी लागली. त्यात माझ्या ड्रायव्हर ला माझा बिझिनेस पार्टनर हॉस्पिटल ला घेऊन गेला होता. मी साडेबारा ला निघालो कंपनीतुन. रस्त्यात नवश्या मारुतीपाशी ड्रायव्हर एक्सचेंज झाला. 

मानेसर ला नेहमी जातो तेव्हा आमचं एक छोटेखानी हॉटेल फिक्स आहे. पण यावेळी दुसऱ्या दिवशी वंदे भारत ने सकाळी सहा वाजता निघायचं होतं. म्हणून मग नेट वरून शोधून पहाडगंज मधील एक हॉटेल बुक केलं. ते अशा अंतरावर होतं की सकाळी मी पायी पाच मिनिटात स्टेशन ला पोहोचेल. 

मी हॉटेल ला पोहोचलो खरा पण माझ्या आयुष्यातील मी सगळ्यात लहान रूम पाहिली. म्हणजे यदाकदाचित दारू पिऊन मी रूम मध्ये गेलो आणि झिंगुन आडवं पडायचं म्हंटलं तरी कुठल्या तरी भिंतीला अडकून तिरपा झालो असतो. एनिवे, फक्त रात्र काढायची होती. झोपलो आणि सकाळी सहाची वंदे भारत पकडली. वंदे भारत चं रेकॉर्ड आहे की ती ऑन टाईम असते. पण रेल्वे हरियाणा पंजाब प्रदेशात शिरली आणि तुफान धुकं चालू झालं.

सकाळी ९:२० ला पोहोचायचो मी तो पावणे अकरा ला लुधियानात उतरलो. 

क्रमश: 

(प्रवास तुम्हाला काय काय शिकवतो हे दोन भागातून तुम्हाला कळेल, म्हणून पोस्ट लिहितो आहे)