Saturday, 8 March 2014

अ………ज्ञानी

परवाच मोबाईल फोन घेताना विविध मॉडेल compare करत होतो. आणि लक्षात आले कि कसला  ढ आहे ना मी. technical specification चा काहीच गंध नव्हता. पुढे जाऊन असेही लक्षात आले कि अशी बरीच क्षेत्रं आहेत कि जिथे माझं ज्ञान अगदीच जुजबी आहे. अज्ञांनीच म्हणा ना!

ज्याची लाज वाटायला पाहिजे पण मुर्खासारखा अभिमान वाटतो अशी जागा म्हणजे स्वयंपाक घर. काही म्हणता काहीच जमत नाही. माझा मित्र विनय इतका भारी डॉक्टर पण काय जेवण बनवतो. चवीने आणि आश्चर्याने मी त्याच्या हातचं खाताना बोटं तोंडात घालतो. वैभवीच्या सगळ्या बहिणींचे नवरे हे अतिशय उत्तम  बल्लव आहेत. सागर, शिवकुमार, दिलीपभाई यांच्या या कलेची रसभरीत वर्णनं ऐकली कि तोंडाला तर पाणी सुटतच, पण डोळ्यातूनही. कारण साला मी त्यांच्या आसपासही फिरकू शकत नाही. (कांदा फारच तिखट आहे राव). (नाही म्हणायला मंडलिक परिवारात नाही बरं कुणी माणूस लोकांच्या जिभेचे चोचले पुरवणारा. तेवढंच एक समाधान. थोडक्यात या क्षेत्रात आम्ही  खानदानी येडे आहोत)

दुसरं म्हणजे शेती. भारत हा कृषिप्रधान देश आहे, हे फक्त पुस्तकातच. मध्ये अनिकेत दा कडे गेलो होतो मुरुमला. त्यांनी फारच प्रेमाने दाखवली त्यांची शेती. आणि हळूच विचारले "काही जमतंय का" बहुधा ताडलंच असावं कि बाबाला काही सुधरत नाही आहे. मी पण खालच्या मानेनं कबुली दिली "नाही बुवा"

दिवसभर जो laptop बडवत असतो, त्याचे specifications. LAN, Server या hardware चे features. अगम्य आहे हो सगळं. आणि त्यात परत software languages चा विषय निघाला कि लोकं मला हिब्रू भाषेबद्दल चर्चा करत आहेत असंच वाटतं. अहो  Microsoft Excel, काय भारी प्रकार आहे. पण CA जेव्हा प्रोजेक्ट report घेऊन येतो तेव्हा आ वासून सगळे formulas बघण्याशिवाय काही पर्याय उरतो का?

विमानं, rocket यांचा तर मी धसकाच घेतला आहे. मुलं पण आपला बाप engineer आहे असं समजून या विषयावर काही प्रश्न विचारतात, तेव्हा मी ऐकून न ऐकल्यासारखा करतो किंवा काहीतरी थातुरमातुर उत्तर देऊन वेळ मारून नेतो. कुठलीही गोष्ट अवघड नाही आहे हे सांगताना मात्र "this is not rocket science" हे मात्र आवर्जून सांगतो.

कॅमेरा, tv, फ्रीज या सगळ्या वस्तू घेताना लोकं किती चिकित्सक असतात. मी मात्र या गोष्टींचं selection छापा कि काटा या style नि च करतो. पण चेहऱ्यावर मात्र ज्ञानी भाव मात्र सोडत नाही हे सगळं करताना. तिथे एकदम जोरात.

राजकारण. काय पब्लिक ला मतं असतात ना. bjp, कॉंग्रेस, आप कसली बेफाम चर्चा चालते फेसबुकवर आणि काही मित्रमंडळी मध्ये. नाही म्हणायला मी पण एक अधून मधून वाक्य टाकतो पण त्यात काही जोर नसतो. (ते काहीही असलं तरी मोदी साहेब काही झेपत नाही बुवा आपल्याला) हे असलंच कंसातील. तेवढीच लायकी आपली.

आपली एक लई भारी थेअरी आहे. जे खूप लोकं घेतात, तेच आपण पण घ्यायला असं काही नाही. हा rule लावून मी २००० साली santro घेतली (तेव्हा santro च्या आकाराची फारच मजाक उडवत होते लोकं), माझ्याकडे tv आहे तो पण RCA चा (Radio Corporation ऑफ America) ऐकलं कधी, कार मध्ये पहिल्यांदा टेप लावला तो पण blaupunkt चा, नाव ऐकूनच लोकांनी नाक मुरडलं होतं. बर्याचदा बसला मटका जागेवर.

लोकांना किती माहित असतं. सुर्याखालील कुठलाही विषय घ्या, बाह्या सरसावून तयारच असतात authoritatively बोलायला. मी तर बाबा अस काही अतर्क्य आलं कि हळूच काढता पाय घेतो. आणि बरीच कारणं असतात नाही का. आजकाल मोबाईल फोन नि फारंच चांगली सोय दिली आहे अशा discussion मधून निघून जायला. (पूर्वी nature's call हे एकंच कारण असायचं) फोन आला म्हणून कानाला लावायचा आणि निघून जायचं. (एकदा मी अशीच acting करत निघालो कानाला फोन लावून बोलत, तेवढयात रिंग च वाजली फोनची)


तर असामी………… नाही नाही आसामी नाही तर चालू माणूस. Jack of all, master of none. (हे jack पेक्षा काही degraded version आहे का? फिट बसलं असतं मला). कुठल्याही क्षेत्रात असामान्य प्राविण्य न मिळवता जीवनाची नैया हाकणारा अ…………ज्ञानी असा सामान्य माणूस.

No comments:

Post a Comment