Insurance

ह्या अमेरिकेने जगाला काही चांगल्या गोष्टी दिल्या आणि काही वाईटही. या बेकार गोष्टीबद्दल बोलायचं झालं तर हे insurance policy. (तसही बेकार गोष्टीबाबत आपल्याला एकदम फर्मास लिहिता येतं) म्हणजे काय विकतात हो, मृत्यूची भितीच ना! तुम्ही मराल तर तुमच्या घरच्यांना आजच्या सारखं जीवन जगायला मिळेल. म्हणजे मी खस्ता खात जगायचं आणि मी मेल्यानंतर घरच्यांनी मजेत राहायचं. मला तर हि काही theory कळली नाही. आता हि मेडिक्लेम policy. माझी, बायकोची आणि दोन्ही पोरांची मिळून एक ५.५-६ लाखाची एका चांगल्या देशी insurance कंपनी ची policy आहे. आठ एक हजार premium आहे. काही वर्षापूर्वी १२००० रुपयाच्या क्लेम ला अक्षता लावल्या. पण ठीक आहे. तर परवा एक मोठया हॉस्पिटल पार्टनर असलेली आणि एका जर्मन शहराचं नाव असलेली  insurance कंपनी आली आणि साधारण तेव्हढंच कव्हरेज असलेली policy दाखवली आणि premium किती तर तेवीस हजार. मी म्हणालो "दादा, आठ हजार कुठे आणि तेवीस हजार कुठे" तर मला वेगवेगळे आजार, त्याचा खर्च आणि काय काय सांगत बसला. म्हंटल "तात्या, आता बास. तू आता जगातले यच्चयावत रोग मला होतील आणि त्याच्यावर उपाय म्हणून हि policy मी घ्यावी असं तुला वाटत असेल तर पुरे" आणि मग त्याला बाय केलं.

आता हि अमेरिकन बाई Rhonda Byrne. तिने Secret लिहिलं. त्याच्यात ती काय म्हणते, तुमच्या मनात पूर्ण विश्वासाने एखादी गोष्ट आली कि पूर्ण universe ते पूर्ण व्हायला मदत होते. आणि मग तुम्हाला कार  घ्यायची इच्छा असेल तर कार पार्किंग ची जागा तयार करा. कार  येईल. आता त्या धर्तीवर मी समजा मेडिक्लेम किंवा life coverage ची insurance policy घेतोय म्हणजे आजारी पडण्याची किंवा खपण्याची तयारी करतो आहे असं होत नाही का?

तेव्हा आपलं worth आपणच ठरवायचं, त्याला सुटेबल अशी policy घ्यायची आणि  शांत बसायचं. जास्त डोक्याला भगभग  करून घ्यायची नाही.