मज्जानू लाईफ़

- माझी बॅग रेल्वेच्या कुठल्याही क्लासमधून कधीही चोरीला गेली नाही आहे, अगदी सेफ़्टी चेन न लावता. .

- १९९४-२००० ही सहा वर्षं मी मुंबईत लोकलनी बेफाम प्रवास केला आहे. सेकंड क्लास अन first क्लास ने. त्या बेधुंद गर्दीत माझं ना कधी पाकीट चोरीला गेलं ना घड्याळ

- घराच्या बाहेर shoe rack आहे. चपला़, बूट बाहेर असतात त्यामधे. पण कधीही ते चोरीला नाही गेलंय. म्हणजे कुलुप न लावता.

- कर्वे रोड, फ़र्ग्युसन रोड, जंगली महाराज रोड इथे मला कधीही पार्किंग साठी झगडावं नाही लागत किंवा लांबवर गाडी लावून तंगडे तोड नाही करावी लागत.

- मी लिफ्टमधे अन लाईट गेली. जनरेटर ही चालू  होत नाही, असं कधीही घडलं नाही आहे.

- जवळच्या मित्राचा फोन आला की कितीही बिझी असलो तरी फोन घेतो आणि आस्थेने त्याला विचारतो अन मग सांगतो "बिझी आहे, नंतर फोन करतो" मग आठवणीने फोन करतो आणि मनसोक्त बोलतो, त्यांचे काही प्राॅब्लेम असेल तर ते solve ही करतो. आणि मग त्याला कधी फोन केला तर "is anything urgent" किंवा फोन उचलल्यावर "I am busy in meeting, call me after some time" असं हलकटपणे बोलणारे मित्रही मला नाही आहेत.

- माझ्याच जीवावर उंच उड्या मारून परत मलाच शहाणपणा शिकवणारे अगदी कुणीच नाही आहे. आणि त्यांनी मला फसवलं ही नाही आहे.

अरे वा, सर्वार्थाने मी सुखी आहे असं तुम्हाला वाटलं ना! तर नाही नाही, माझ्यासोबतही या सर्व गोष्टी घडल्या आहेत. मला दोन चाॅईस होते. एकतर मी हे आठवून जीवाला त्रास करून घ्यायचा किंवा सगळं विसरून आनंदी जगायचं. मी दुसरा पर्याय निवडला.

मज्जानू लाईफ़!!