भाषण

२००५ मधे मी नवीन सोसायटीत रहायला आलो. तिथे चेअरमन म्हणून, किश्शापुरतं त्यांचं नाव सावंत ठेवू, तर सावंतांची निवड झाली. सावंत इतर वेळेस आम्हाला impress करण्यासाठी काहीच्या काही dialogue मारायचे. "माझी मर्सिडीज़ येणार आहे" "माझे यंव फ्लॅट आहेत" हे स्वंत:बद्दल. सोसायटीबद्दल ही जबरी कल्पना असायच्या त्यांच्या
"सगळ्या सोसायटीत CCTV camera लावून टाकू" "सोसायटीत सर्व काॅर्नरला attendance system लावू. वाॅचमन वर लक्ष ठेवण्यासाठी" "कामावर येण्यार्या सगळ्या बायकांचे fingerprints करून घेऊ" "सोसायटीला auto barricade लावून घेऊ, आणि प्रत्येक वाहनाला bar code लावू. गाडी आली की दांडकं वर" "सोसायटीचे हिशोब ठेवायला लॅपटाॅप घेऊन टाकू" एक ना अनेक. सालं आम्ही पण एकदम येडे झालो होतो त्यांच्या एक एक आयडिया ऐकून.

दिवस सरू लागले. सावंत जे काही बकले, त्यातलं काहीच होईना. उलट नवीन सोसायटीत लिफ्ट बंद पडू लागली. पाण्याची बोंब व्हायला लागली. आमची सोसायटी जरा काॅस्मो आहे. बोहरी लोकं जास्त आहेत. त्यांच्याबरोबर बाकी लोकांची भांडणं व्हायला लागली कारण सावंत काहीतरी काड्या लावायचे. सावंतांची मनमानी पण फार वाढली. जो डायसच्या पोरांचे मित्र खेळायला यायचे, त्यावरून सावंत आणि जो ची भांडणं व्हायला लागली.

आम्हा बर्याच लोकांना त्यांचं वागणं पटायचं नाही. काहीवेळेस तर टाळकं सटकायचं, कारण सावंत फक्त बोलायचे, कामाच्या नावाने बोंब.

१५ आॅगस्ट आला. झेंडावंदन झाल्यावर, चेअरमन म्हणून सावंत बोलायला लागले. तीच परत टूरटूर चालू झाली. सोसायटीचं income वाढावं म्हणून त्यांनी अजून दोन मोबाईल टाॅवर सोसायटीच्या टेरेसवर लावण्याचा प्रस्ताव ठेवला आणि हसत हसत म्हणाले "एक वेळ अशी येईल ना, इतके income source आणेल की तुम्हाला सोसायटीचा मेंटेनन्स द्यावा नाही लागणार तर सोसायटी तुम्हाला दर सहा महिन्याला पैसे देईन."

माझ्या डोक्यात तिडीकच गेली. तिरमिरीत अनाहूतपणे मी ओरडलो "आधी ज्या कल्पना मांडल्यात, त्याबद्दल बोला. नंतर बाकीचं बघू"

काल ७ रू प्रति किमीने मंगळयान पोहोचल्याबद्दलचा हसत बालिश विनोद ऐकला, तेव्हा तशाच तिरमिरीत tv channel बदलले आणि Zee tv चा पिक्चर "टाईमपास" बघू लागलो. मेडिसन स्क्वेअर च्या टाईमपासपेक्षा तो बराच sensible आणि सुसह्य होता.
*******************************************************************************

ता क: मी आधीचं एकही भाषण ऐकलं नाही, काही प्रतिक्रिया वाचून वाटायचं की आपण फार काहीतरी मिस केलंय. काल वाटलं, असंच असेल तर बरंच झालं, ऐकलं नाही ते.

कुठल्याही राज्यकर्त्याबद्दल मला आदरंच वाटतो. कारण राज्य करणे हे अवघडंच, जाणीव आहे मला. सिरीयसली खूप कनेक्ट व्हायचा प्रयत्न केला, पण अजूनतरी नाही जमलं. जमेलही कदाचित.

अमिताभ गुजरातचे ब्रँड अँम्बेसेडर आहेत. बाकी त्यांनी गुजरातला काय दिलं माहित नाही, सरांच्या देहबोलीत अमिताभची झाक दिसते.

माझे काही प्रत्यक्ष जगण्यातले मित्र मला हसतात, रागावतातही. त्यांना अन फेसबुकवरच्या माझ्या काही आवडत्या मित्रांनाही नम्रपणे सांगतो, की मैत्रीचे आपले ३५ गुण जुळले आहेत, एक जुळला नाही तर फार फरक पडू नये. आणि हो समर्थन द्या, पण त्यांना पितृत्व अन देवत्व नका देऊ. हृद्यात जागा द्या, पण मेंदूत नका देऊ.

असो. लोभ असावा.