काही गोष्टी वेगळ्यावेगळ्या करायला काही हरकत नाही. तुम्ही सिगरेट पिऊ शकता. ट्रेन ने प्रवास करू शकता. पण ट्रेनमधे प्रवास करताना सिगरेट पिणे निषेधार्ह आहे. बंदी वैगेरे नंतर.
तसंच डान्सबार हे डान्स आणि बारचं लेथाल कॉम्बीनेशन आहे. म्हणजे तुम्ही डान्स बघू शकता. तुम्ही बारमधे ही जाऊ शकता. अगदी बेशक. पण बारमधे जाऊन डान्स बघणे निषेधार्ह. बंदी वैगेरे नंतर.
डान्स आपण बघतोच की. सुरेखा पुणेकरांची लावणी बघतो, त्यांच्या दिलखेचक अदांवर शिट्ट्याही मारतो. कथ्थक की भरतनाट्यम मधे अरंगेत्रम असतं, ते ही बघतो. नृत्यांगनेनी गिरकी मारली की टाळ्याही वाजवतो.
बाकी पैसे उडवायचे म्हंटलं तर गणपतीच्या मिरवणूकीत ताशा वाजवला म्हणून त्यावरून पैसे ओवाळतो.
पण या किंवा अशा गोष्टी बारमधे करतो तेव्हा ते झेपत नाही. याचं कारण म्हणजे बारमधे डोक्यावर दारूचा अंमल असतो. बारबालेला इशारे करणारा, तिच्यावर पैसे उडवणारा माणूस हा तो स्वत: नसतो, तर त्याच्यातला "तो दुसरा" असतो. मेंदूवर नियंत्रण नसलेल्या गोष्टींचं समर्थन कसं करणार. मुळात हा प्रश्न बारबालांचा नसून तिथं शुद्ध हरपलेल्या बुभूक्षितांचा आहे. नितीमत्ता ही बारबालांना लागू होतच नाही. तिचा विचार करावा तिथे येणार्या माणसांनी. (आता इथे कुणी म्हणेल, की "तो दुसरा जो असतो तोच खरा. बाकी तर तुम्ही मुखवटा चढवला असता. हा न संपणारा युक्तिवाद आहे)
दारू पिऊन मृत्युपत्रावर सही केली तर ग्राह्य असते का? नाही. तिथं शुद्धीवर नसता. ते कोर्टाला मान्य नाही. मग दारू पिऊन पैसे उडवणे हे कसं ग्राह्य बुवा? की फक्त तिथे सही करावी लागत नाही म्हणून ते ग्राह्य.
ते लिहीलं आहे ना कवितेत "अखेर होता पहाट गेला, एक आमच्यामधला निघोनी. गेला कोण न कोण राहिला, हे मज आता जन्मभराचे कोड़े पडले" दारूच्या अंमलाखाली पैसे उडवणार्या माणसाला दुसर्या दिवशी जर रोज़ हे कोड़े पडत असेल तर मग त्याचं समर्थन कसं करणार.?
बाकी बंदी वैगेरे हे शासन, न्यायालयाच्या गोष्टी. आपण मत व्यक्त करणारे, मतदार.
डान्स चालेल, स्वत:ही खूप हात पाय हलवलेत.
बारही चालेल. चालेल! पळेल.
पण डान्सबार. ते नको बा!
No comments:
Post a Comment