मूड

काल सकाळी माझा मूड जरा खराब लागला होता. हे नाटक झालं आहे आयुष्याचं. अत्यंत गुणी बायको आहे, सोन्यासारखी पोरं आहेत, कंपनी भारतात एक नंबरला आहे म्हणजे कुणीही हेवा करावं असं मला लाईफ दिलं आहे विधात्यानं. आणि आमच्या थोबाडावर मात्र "चिंता करतो विश्वाची" असले दरिद्री भाव. आणि मग ते नळ्या तुंबवायच्या अन काय काय. जाऊ द्या, नको तो विषय.

तर सांगत होतो की मूड खराब लागला होता. कारने ऑफीसला निघालो.  अन विविधभारतीवर चार गाण्याची बरसात झाली की साला चिंब भिजलो.

पहिलंच गाणं आशा भोसलेंच्या धारदार आवाजातलं खुबसुरत चं पिया बावरी हे लागलं. तुम्हाला खरं सांगू, या गाण्यातील अशोककुमारच्या आवाजातील चार ओळी मला जास्त आवडतात. पहिल्या कडव्याच्या नंतर तो म्हणतो खरं, पण प्रत्येक कडवं संपलं की मला वाटतं की आता अशोककुमार चालू होईल आणि मै हारी जा जा री म्हणत ओळ संपेल.

दुसरं गाणं लागलं किशोरच्या आवाजातलं "हंसिनी, मेरी हंसिनी" हे अत्यंत मधाळ गाणं. अंगावर मोरपिस फिरवल्यासारखं. इतकं सुंदर गाणं हे जहरीला इन्सान असं भयानक नाव असलेल्या चित्रपटातलं आहे हा एक विचित्र योगायोग.

तिसरं लागलं, चितचोरमधलं आजसे पहले आजसे ज्यादा. येसुदास, काय बोलणार. मला आठवतं आहे, मी चितचोरची कॅसेट आणली होती. मी तिला सलग इतक्यांदा वाजवली की खराब झाल्यावरच थांबलो.

आणि चौथं गाणं होतं लताबाईंच्या आवाजातलं अभिमान चं गाणं अब तो है तुमसे जिंदगी अपनी. पूर्ण सपर्पण.

अशी एकाहून एक सरस गाणी. ऑफीसला पोहोचेपर्यंत फ्रेशच झालो.

काहीही म्हणा, त्या विविध एफ एम चॅनलच्या एकसुरी असुरांपेक्षा विविधभारती बेस्टच.

विविधभारती

I am love'n it.