तर झालं असं होतं चार सहावी सातवीतल्या मुली. नागपूर ला आल्या होत्या आंतरशालेय स्पर्धांसाठी. सकाळी ११ ची ट्रेन स्पर्धा वेळेत न संपल्यामुळे चुकली. मग वेट लिस्ट तिकीट काढून संध्याकाळच्या साडेसहाच्या ट्रेन मध्ये बसल्या. बरोबर मास्तर. टीसी ला बर्थ द्यायला जमलं नाही. दोन पोरी ज्या बर्थ वर बसल्या होत्या त्याचा पावशेर लावलेला आठ तासाचा मालक आला अन म्हणाला "चला, पोरीनो जागा खाली करा" पोरींचा मास्तर गायब.
भेदरलेल्या पोरींना माझ्या बर्थवर बसवलं. रात्रीचे दहा वाजलेले. लोअर बर्थ च्या मध्ये खाली फ्लोअर वर जागा असते. सहप्रवाशांच्या मदतीने दोन पोरींचा बिछाना घातला. अजून दोघींची सोय करायची होती.
बाजूच्या कंपार्टमेंट मधला एक जण म्हंटला "इथे पण लोअर बर्थ वर दोन लेडीजच आहेत. याच्या खाली फ्लोअर वर या दोघीना ऍडजस्ट करू शकतो"
दोन मिनिटं तो माणूस काय म्हणाला ते कळलंच नाही. आणि ट्यूब पेटली. जर लोअर बर्थ वर दोन माणसं असती तर रात्री मुलींना त्रास.............
उफ्फ! घरात बहीण अन मी पोरीचा बाप नसल्यामुळे हा मुद्दा माझ्या लक्षात च आला नव्हता.
एकच गोष्ट, पण बऱ्याच मुद्द्यावरून मनात कालवाकालव झाली.
भेदरलेल्या पोरींना माझ्या बर्थवर बसवलं. रात्रीचे दहा वाजलेले. लोअर बर्थ च्या मध्ये खाली फ्लोअर वर जागा असते. सहप्रवाशांच्या मदतीने दोन पोरींचा बिछाना घातला. अजून दोघींची सोय करायची होती.
बाजूच्या कंपार्टमेंट मधला एक जण म्हंटला "इथे पण लोअर बर्थ वर दोन लेडीजच आहेत. याच्या खाली फ्लोअर वर या दोघीना ऍडजस्ट करू शकतो"
दोन मिनिटं तो माणूस काय म्हणाला ते कळलंच नाही. आणि ट्यूब पेटली. जर लोअर बर्थ वर दोन माणसं असती तर रात्री मुलींना त्रास.............
उफ्फ! घरात बहीण अन मी पोरीचा बाप नसल्यामुळे हा मुद्दा माझ्या लक्षात च आला नव्हता.
एकच गोष्ट, पण बऱ्याच मुद्द्यावरून मनात कालवाकालव झाली.
No comments:
Post a Comment