मध्ये एक भारी शॉर्ट फिल्म बघितली.
एक श्रीमंत बाप आपल्या पोराला घेऊन रेल्वे स्टेशनला जातो. पोराच्या पायात चकाचक पॉलिश केलेले शूज. तिथेच कोपऱ्यात एक दुसरं गरीबाचं पोर बसलेलं. त्या पोराच्या स्लिपरचा पट्टा तुटला असतो. अन तो असोशीने स्लीपर दुरुस्त करत असतो. त्यावेळेस त्याची नजर त्या श्रीमंत पोराच्या चकचकीत शूज कडे जाते. आपल्या गरिबीचं दुःख त्याच्या नजरेतून ओघळतं.
श्रीमंत पोरगं आपल्या बापाचा हात धरून गर्दीतून वाट काढत रेल्वेच्या डब्यात चढतो. गर्दीच्या रेट्यामुळे त्याच्या एका पायातला शूज प्लॅटफॉर्म वर पडतो. अन एका शूज निशी पोरगं डब्यात शिरतो. झालेला प्रकार त्याच्या लक्षात येईपर्यंत रेल्वे सुटते. एक शूज पडला म्हणून पोरगं बोंब मारतं.
गरीब पोराच्या झाला प्रकार लक्षात येतो. तो उठतो अन पळत जाऊन प्लॅटफॉर्म वर पडलेला शूज उचलतो अन त्या पोराला द्यायचा प्रयत्न चालू करतो.
रेल्वे चा वेग वाढतो. गरीब पोरगं पण पळण्याचा स्पीड वाढवतो. हात पुढे करून तो शूज द्यायचा अतोनात प्रयत्न करतो पण अयशस्वी होतो.
आता प्लॅटफॉर्म ची लांबी संपणार असते. आपण तो शूज त्या श्रीमंत पोराला देऊ शकणार नाही म्हणून गरीबाचं पोर दुःखी कष्टी होतं. त्याचवेळेस आता काही शूज ची जोडी आपल्यापर्यंत पोहोचत नाही हे जाणवून ते श्रीमंतांचे पोर नाराज होतं.
दोघांची हतबलता दिसत असतानाच अचानक श्रीमंताचं पोर पायातला दुसरा शूज काढतो अन त्या गरीब मुलाच्या दिशेने प्लॅटफॉर्मवर फेकतो.
फिल्म संपते.
श्रीमंत अन गरीब यांच्या मानसिकतेवर भाष्य करणारी ४ मिनिटांची फिल्म.
Philanthropy comes by force not by choice.
एक श्रीमंत बाप आपल्या पोराला घेऊन रेल्वे स्टेशनला जातो. पोराच्या पायात चकाचक पॉलिश केलेले शूज. तिथेच कोपऱ्यात एक दुसरं गरीबाचं पोर बसलेलं. त्या पोराच्या स्लिपरचा पट्टा तुटला असतो. अन तो असोशीने स्लीपर दुरुस्त करत असतो. त्यावेळेस त्याची नजर त्या श्रीमंत पोराच्या चकचकीत शूज कडे जाते. आपल्या गरिबीचं दुःख त्याच्या नजरेतून ओघळतं.
श्रीमंत पोरगं आपल्या बापाचा हात धरून गर्दीतून वाट काढत रेल्वेच्या डब्यात चढतो. गर्दीच्या रेट्यामुळे त्याच्या एका पायातला शूज प्लॅटफॉर्म वर पडतो. अन एका शूज निशी पोरगं डब्यात शिरतो. झालेला प्रकार त्याच्या लक्षात येईपर्यंत रेल्वे सुटते. एक शूज पडला म्हणून पोरगं बोंब मारतं.
गरीब पोराच्या झाला प्रकार लक्षात येतो. तो उठतो अन पळत जाऊन प्लॅटफॉर्म वर पडलेला शूज उचलतो अन त्या पोराला द्यायचा प्रयत्न चालू करतो.
रेल्वे चा वेग वाढतो. गरीब पोरगं पण पळण्याचा स्पीड वाढवतो. हात पुढे करून तो शूज द्यायचा अतोनात प्रयत्न करतो पण अयशस्वी होतो.
आता प्लॅटफॉर्म ची लांबी संपणार असते. आपण तो शूज त्या श्रीमंत पोराला देऊ शकणार नाही म्हणून गरीबाचं पोर दुःखी कष्टी होतं. त्याचवेळेस आता काही शूज ची जोडी आपल्यापर्यंत पोहोचत नाही हे जाणवून ते श्रीमंतांचे पोर नाराज होतं.
दोघांची हतबलता दिसत असतानाच अचानक श्रीमंताचं पोर पायातला दुसरा शूज काढतो अन त्या गरीब मुलाच्या दिशेने प्लॅटफॉर्मवर फेकतो.
फिल्म संपते.
श्रीमंत अन गरीब यांच्या मानसिकतेवर भाष्य करणारी ४ मिनिटांची फिल्म.
Philanthropy comes by force not by choice.
No comments:
Post a Comment