Saturday, 11 October 2014

History of Germany

काल जर्मन इतिहासावरचे म्युझियम बघितले. फार जुना नाही, साधारण दुसर्या महायुद्धापासून.

फोटो १: बाँब, अजूनही सापडतात. हा नुसता नमुना. युद्ध बेकार बरं का. परत होऊ नये बुवा.

फोटो २: हिटलर रस्ता हे नाव काढून नवीन नामकरण. हिटलरचं नामोनिशाण नाही आहे म्युझियम मधे.

फोटो ३: युद्धात आईवडिलांपासून हरवलेल्या मुलांच्या मुलाखती. कोण, कुठला. Tracing service. जर्मन भाषा कळत नाही पण तरीही गळा भरून येतो, धूसर दिसतं. १९४५ साली इतकी effective service दिली की ५०००० मुलांपैकी फक्त ४०० मुलं अनाथ राहिली.

फोटो ४: जे म्हणायचं ते फोटोत लिहीलं आहे. युद्ध स्य कथा रम्यं, म्हणजे दुसर्याच्या.

फोटो ५: पश्चिम जर्मनीला मदत म्हणून मार्शल प्लान. अमेरिकन एकदम येडे नाहीत बरं का. इराक़, अफ़ग़ानिस्तान फसलं तरी कुठेतरी बरोबर पडले आहेत त्यांचं दान.

फोटो ६, ७: हा इंस्ट जर्मनीचा स्टालीन प्लान. विचार स्वातंत्र्याची गळचेपी. रणगाडे घातलेत अंगावर. आणि पुढचा फोटो. जर्नलिस्टची कमाल. पुस्तकात कॅमेरा ठेवून फोटो काढलेत अन जगासमोर आणलेत अत्याचार.

फोटो ८: १९५४ मधे फ़ुटबॉल वर्ल्ड कप मधे जर्मनीची हंगेरीवर २-० अशा पिछाडीवरून ३-२ अशी मात. युवकांमधे नवचैतन्य. विकसित देश होण्याची सुरूवात. फोटो, त्या वर्ल्ड कप च्या मेडल सेरेमनीचा.

फोटो ९: Economic miracle strengthens the political stability.

फोटो १०: बीटल्स, जगात सगळ्यात जास्त विकली गेलेली कार (असं ते म्हणतात, मला टोयोटाची करोला वाटते) औद्योगिक क्रांतीची सुरूवात

फोटो ११:  election voting turn out : 90% अबबब! वर्ष: १९५७ आँ

फोटो१२: अपोलोने चंद्राहून आणलेला दगड.

फोटो १३: Economic growth and prosperity must not be persued at the cost of environment.

फोटो १४, १५: बर्लिन वाॅल जमीनदोस्त. इंस्ट जर्मनीतून आलेल्या कुटुंबाची ही कार. दोन देशांच्या लोकांचे मीलन. हर्षोल्लास, आनंद, लोकांच्या डोळ्यातून पाणी. आणि डोळे पुसणारा मी.


No comments:

Post a Comment