बलविंदर

मी त्याला भेटलो तेव्हा फारच इम्प्रेस झालो होतो. झकास ऑफिस, त्याचा तिथला वचक, बाहेर उभी असलेली बी एम डब्ल्यू, त्याने दाखवलेलं अगत्य. एकदम टकाटक. तो त्या ऑफिसचा मालक होता याबाबत माझ्या मनात अजिबात संदेह नव्हता. बलविंदर नाव त्याचं. सुपर प्रिसिजन नावाची त्याची कंपनी. एक्स वाय झेड नावाच्या जगातल्या सर्वोत्तम बेअरिंग कंपनीचे वितरक आहेत ते. ज्या पद्धतीने बलविंदर कंपनी चालवायचा त्यामुळे कंपनीची सॉलिड भरभराट होत होती.

माझी आणि बलविंदर ची ओळख झाल्यावर त्याने मला काही वर्षांनी सांगितलं की तो त्या कंपनीचा ओनर नाही आहे तर तो जनरल मॅनेजर आहे. पण मला हे कळलं तेव्हा त्याची अन माझी ओळख होऊन तीन वर्ष होऊन गेली होती. माझा त्यावर विश्वास बसत नव्हता. पण आता तोच सांगत होता म्हंटल्यावर विश्वास ठेवणं भाग होतं. मी त्याला विचारलं,  हे कसं काय जमलं बुवा तुला?

तर स्टोरी अशी होती की कंपनीचे मालक कलकत्त्याला राहतात. ९५ च्या सुमारास त्यांना दिल्ली भागात बिझिनेस वाढवायचा होता. हा बलविंदर त्यांच्या संपर्कात आला. त्याने बेफाम काम सुरु केलं. मला सांगताना बलविंदर ने सांगितलं "माझं एक आहे. मी कंपनीचा नोकर आहे असं मी कधीच मानत नाही. मी स्वतः ला कंपनीचा ओनर समजतो. आणि सगळे निर्णय तसे घेत गेलो. मालकांनी त्यावर कधी ऑब्जेक्शन घेतलं नाही. बिझिनेस वाढवताना मी मालकांना पैसे मागत नव्हतो, त्यामुळे त्यांनीही मला कधी आडकाठी आणली नाही"

हे सांगताना सुद्धा त्याने एक किस्सा सांगितला. कंपनी भाड्याच्या जागेत होती. जागा कमी पडत होती. तिथपासून काही अंतरावर बलविंदर ला हवी तशी जागा/बिल्डिंग मिळत होती, पण भाड्याने नव्हे तर विकत. त्याने मालकाला सांगितलं. साडेसहा कोटी किंमत. ओनर टाळाटाळ करत होते. या पठ्ठ्याने एक इनव्हेस्टर शोधून स्वतः अख्खी बिल्डिंग विकत घेतली अन कंपनीला भाड्याने दिली. जेव्हा मालकाने ती विकत घेण्याची तयारी दाखवली तेव्हा एक मिनिट वाया न घालवता कंपनीला मामुली प्रॉफिट वर ट्रान्सफर केली.

९८ साली बलविंदर ला मारुती ८०० द्यायला खळखळ करणाऱ्या मालकाने २००७ साली बी एम डब्लू दिली आणि आता त्याने अजून एक स्वतः घेतली. दुसरी घेताना मी त्याच्या समोर होतो. ती घेण्याआधी सचिन तेंडुलकरची एम ६ उचलायचा त्याचा प्लॅन होता. किमतीवरून फिसकटला.

शक्यतो आपण नोकरदार आधी गोष्टी मिळाव्यात अशी आशा ठेवतो आणि मग जेवढे मिळतील त्याला अनुरूप काम करतो, नंतर आयुष्यात पुढची पायरी गाठतो. (Having-Doing-Being). बलविंदर सारखी माणसे शिडीच्या शेवटच्या पायरीवर जाऊन मनाने उभे राहतात. त्याचप्रमाणे ते कामाची दिशा ठरवतात आणि मग त्यांना पाहिजे त्या गोष्टी पायाशी लोळण घेतात. (Being-Doing-Having).

म्हणून जुनाच धोशा परत लावतो

"Be an employee, be an employer"