जेफ क्लार्क

बऱ्याचदा पोस्ट मध्ये जेफ चा उल्लेख येतो. परवा मिलिंद ने विचारलं '"हा जेफ काल्पनिक आहे का?" त्यावरून वाटलं ह्या जेफ बद्दल सांगावं.

जेफ्री जॉन्सन क्लार्क हे पूर्ण नाव. वय ५९. अमेरिकन पद्धतीप्रमाणे त्याला जेफ म्हणून संबोधतो. त्याची अन माझी ओळख २००७ साली बंगलोर ला झाली. पहिल्या भेटीतच आमची दोस्ती झाली. त्याच्या बरोबर त्यावेळेला बॉब म्हणून एक कालिग होता. जेफ सांगतो "मी त्या वेळेसच बॉब ला सांगितलं होतं की जर भारतात आपण पार्टनरशिप केली तर ती अल्ट्रा बरोबर असेल".

या जेफ च्या अंगात अजिबात बडेजाव नाही. मी २०१० ला अमेरिकेला गेलो तेव्हा त्याला डेट्रॉईट ला भेटलो. आणि तो बसतो सिनसिनाटी ला. त्यानंतर तो भारतात येत राहिला. या आमच्या भेटीत तो सेटको चा प्रेसिडेंट आहे याचा पुसटसा देखील दर्प आम्हाला जाणवला नाही. २०११ ला मी जेव्हा सिनसिनाटी ला गेलो अन जेव्हा त्याची केबिन, कॉन्फरन्स रूम बघितली तेव्हा मनोमन चरकलो. सेटको मध्ये त्याला किती मान आहे हे ही दिसलं.

जेफ काम जरी खूप करत असला तरी अत्यंत कुटुंब वत्सल आहे. बायको पॅटी आणि दोन पोरं बिल आणि स्मिथ यांच्याशी त्याचं मोहक नातं आहे. इतकंच नाही तर बाकी कुटुंबाच्या गोतावळामध्ये तो रमतो. वडील, जे नुकतेच गेले, भाऊ याच्याशी त्याचे जिव्हाळ्याचे संबंध आहेत. इतकं असलं तरी टिपिकल अमेरिकन पद्धती प्रमाणे जीवनाबद्दल त्याच्या कल्पना क्लीअर आहेत. मुलांच्या लग्नानंतर मला त्यांच्या बरोबर राहायला जमणार नाही असं तो स्पष्ट सांगतो.

त्याचे सहकारी आणि बाकी कर्मचार्यांशी त्याचे स्नेहबंध आहेत. डेट्रॉईट ला जाताना तिथल्या टेक्निशियन साठी आठवणीने एका फेमस बेकरीतून तो केक्स, पेस्ट्री वगैरे घेऊन जातो. मागच्या महिन्यात जिम ब्रोझ नावाचा आमचा सहकारी भारतात कामासाठी आला होता. पंधरा दिवस आधी जिमची गुडघ्यांची मायनर सर्जरी झाली होती. जेफ ने त्याला बिझिनेस क्लास ने पाठवलं. गेले तीन चार महिने मी बेधुंद कामासाठी फिरलो. जुलैत तर कहर झाला होता. भुवनेश्वर, हैदराबाद, बंगलोर, चेन्नई, औरंगाबाद दोन वेळा, दिल्ली दोन वेळा. काही विचारू नका. २३ जुलै ला, शनिवारी जेफ दिल्लीत पोहोचला. "२४ ला रविवार आहे, तर मी आराम करणार आहे. तू रविवारी रात्री किंवा सोमवारी सकाळी ये" मला मेसेज दिला. तो येईल तेव्हा रविवारी दिल्ली त्याला फिरवायची असं खरं तर ठरलं होतं. मी सोमवारी २५ ला भेटलो आणि म्हंटलं "आपल्याला दिल्ली बघायची होती. तू काय आरामाचं काढलं" तर जेफ म्हणाला "मी नोटीस केलं की तू गेले काही दिवस खूप घराबाहेर आहेस. या रविवारी तू फॅमिली बरोबर वेळ घालवावा असं मला वाटलं. मी येतच असतो, तेव्हा नंतर दिल्ली बघू" मी अवाक झालो. आमच्या कार च्या ड्रायव्हर ने Marriott कधी बघावं म्हणून त्याला २४ व्या मजल्यावर नेऊन जेवण खाऊ घातलं. हीच कार पाहिजे म्हणून मागणी नाही. वैभवी मंडलिक पासून ते कैलास, विष्णूजी की रसोई पर्यंत पुण्यातल्या यच्चयावत बल्लवानी त्याच्या पोटावर केलेले अनन्वित अत्याचार त्याने हसतमुखाने पचवले आहेत.

समोरच्या वर प्रेशर न टाकता त्याच्याकडून काम करवून घेण्याची त्याची हातोटी आगळी आहे. तो स्वतः ही अत्यंत कामसू आहे. सतत कामाबद्दल विचार करत असतो. पैसे खर्च किती अन कसे करायचे याचं त्याला भान आहे. त्याला आणि सेटको च्या सिनियर लोकांना बिझिनेस क्लास ने एयर ट्राव्हेल करणे अवघड नाही. पण जेफ म्हणतो, आम्ही सगळ्यांनी इकॉनॉमी ट्राव्हेल केलं तर वर्षाला लाखभर डॉलर वाचवू शकतो आणि त्या पैशातून काही इक्विपमेंट्स घेऊ शकतो. असं असलं तरी वेस्टर्न लोंकांमध्ये दिसणारी कंजूषगिरी जेफ मध्ये पासंगाला पण नाही आहे.

माझे अन जेफचे वैयक्तिक संबंध अत्यंत जिव्हाळ्याचे आहेत. आम्ही भेटलो की कायम हास्याची कारंजी उडत असतात. अमेरिकन लोकांवर तो स्वतः खूप विनोद करतो आणि मी जर केले तर त्याला अगदी खळखळून दाद देतो. त्याचे अनंत किस्से आहेत. सांगायचे म्हंटले तर दोन तीन पोस्ट होतील. माझ्या कामावरचा ताण कसा कमी होईल यावर तो माझ्याइतकाच, किंबहुना जास्त, विचार करतो. सेटको ग्रुप मध्ये टर्न ओव्हर प्रमाणे आमची कंपनी सगळ्यात लहान आहे. पण जेफ ला आम्हा सगळ्याबद्दल कमालीची आत्मीयता आहे.

असा हा जेफ....एक सहकारी.......एक मित्र.......आणि सगळ्यात महत्त्वाचं, एक सच्चा अन दिलदार माणूस.