मध्ये एकदा बिझिनेस मध्ये hitting the glass ceiling याबद्दल लिहिलं होतं. काय कारणं असावीत बरं असं ग्लास सिलींगला धडकतो आपण.
१. पाहिलं कारण म्हणजे डायव्हेर्सिफाइड प्रॉडक्ट रेंज नसणे. म्हणजे फक्त एकाच प्रकारच्या प्रॉडक्ट वर प्रेम करणे. तुमच्या लक्षात येईल की टाटा, बिर्ला, रिलायन्स, बजाज ह्या कशा कोणत्याही मार्केट कंडिशन ला टिकून आहेत.
२. दुसरं कारण असं की स्वतः च्या बिझिनेस ला भौगोलिक मर्यादा टाकायच्या. फक्त पुण्यात बिझिनेस करतो किंवा फक्त महाराष्ट्रात.
३. घाबरट स्वभाव. रिस्क कमीत कमी घ्यायची. सेफ झोन मध्ये खेळायचं. पण तोच सेफ झोन अनसेफ कधी होतो हे कळत सुद्धा नाही.
४. कंपनी पेढी चालवतो त्या पद्धतीने चालवायची. मालकी हक्क गाजवायचा सारखा.
५. एखादा niche बिझिनेस असतो, तो तसाच ठेवायचा. त्याचं स्केलेबल मॉडेल बनवण्यात अपयश येणं. किंवा तसा विचार पण न करणं.
६. आहे हे असं आहे, अन तेच चांगलं आहे
७. पार्टनरशिप किंवा जॉईंट व्हेंचर पासून दूर पळायचं. कारण परत तेच, मालकी हक्क गमावण्याची भिती.
८. आपल्या नंतर हा उद्योग कोण चालवणार या बद्दल विचार न करणं. थोडक्यात सक्सेशन प्लॅनिंग करायचं नाही.
९. आपण सर्वज्ञानी आहोत. आपल्याला सगळ्याच गोष्टी कशा परफेक्ट याच विचारात राहणं, जो खरंतर मोठा गैरसमज असतो.
असे अनेक मुद्दे असतात जे मूर्त नसतात पण सबकॉन्शसली काम करत असतात.
हे असं वागलं की ओळखायचं की आयुष्यात ग्लास सिलिंग ला कधी ना कधी तुम्ही धडकणार. त्यातून बाहेर नक्कीच पडता येतं पण त्यासाठी एका मोठ्या फोर्स ची गरज असते. पूर्ण ताकदीनिशी ते ग्लास सिलिंग फोडावं लागतं आणि मग बिझिनेस च्या पुढच्या कक्षेत प्रवेश करता येतो. थेअरी ऑफ कन्स्ट्रेंट चा अभ्यास करून एक एक प्रॉब्लेम त्या त्या वेळी दूर करावा लागतो. आणि मुख्य म्हणजे आता जे आपण कम्फर्ट झोन मध्ये काम करतो ते करण्यासाठी दुसरा आपल्यापेक्षा शहाणा माणूस घ्यावा लागतो आणि स्वतः ला डिसकम्फर्ट झोन मध्ये प्रवेश करावा लागतो, हो, आपल्यापेक्षा खूप शहाणी माणसं जगात आहेत यावर विश्वास ठेवावा लागतो.
हा जो नवीन डिसकम्फर्ट झोन आपण तयार केलेला आहे त्यावर काम करून त्याला परत कम्फर्ट झोन मध्ये नेण्याची जी प्रोसेस आहे तिला "ग्रोथ" असं म्हणतात.
नवीन वर्षाच्या पुन्हा एकदा हार्दिक शुभेच्छा.
१. पाहिलं कारण म्हणजे डायव्हेर्सिफाइड प्रॉडक्ट रेंज नसणे. म्हणजे फक्त एकाच प्रकारच्या प्रॉडक्ट वर प्रेम करणे. तुमच्या लक्षात येईल की टाटा, बिर्ला, रिलायन्स, बजाज ह्या कशा कोणत्याही मार्केट कंडिशन ला टिकून आहेत.
२. दुसरं कारण असं की स्वतः च्या बिझिनेस ला भौगोलिक मर्यादा टाकायच्या. फक्त पुण्यात बिझिनेस करतो किंवा फक्त महाराष्ट्रात.
३. घाबरट स्वभाव. रिस्क कमीत कमी घ्यायची. सेफ झोन मध्ये खेळायचं. पण तोच सेफ झोन अनसेफ कधी होतो हे कळत सुद्धा नाही.
४. कंपनी पेढी चालवतो त्या पद्धतीने चालवायची. मालकी हक्क गाजवायचा सारखा.
५. एखादा niche बिझिनेस असतो, तो तसाच ठेवायचा. त्याचं स्केलेबल मॉडेल बनवण्यात अपयश येणं. किंवा तसा विचार पण न करणं.
६. आहे हे असं आहे, अन तेच चांगलं आहे
७. पार्टनरशिप किंवा जॉईंट व्हेंचर पासून दूर पळायचं. कारण परत तेच, मालकी हक्क गमावण्याची भिती.
८. आपल्या नंतर हा उद्योग कोण चालवणार या बद्दल विचार न करणं. थोडक्यात सक्सेशन प्लॅनिंग करायचं नाही.
९. आपण सर्वज्ञानी आहोत. आपल्याला सगळ्याच गोष्टी कशा परफेक्ट याच विचारात राहणं, जो खरंतर मोठा गैरसमज असतो.
असे अनेक मुद्दे असतात जे मूर्त नसतात पण सबकॉन्शसली काम करत असतात.
हे असं वागलं की ओळखायचं की आयुष्यात ग्लास सिलिंग ला कधी ना कधी तुम्ही धडकणार. त्यातून बाहेर नक्कीच पडता येतं पण त्यासाठी एका मोठ्या फोर्स ची गरज असते. पूर्ण ताकदीनिशी ते ग्लास सिलिंग फोडावं लागतं आणि मग बिझिनेस च्या पुढच्या कक्षेत प्रवेश करता येतो. थेअरी ऑफ कन्स्ट्रेंट चा अभ्यास करून एक एक प्रॉब्लेम त्या त्या वेळी दूर करावा लागतो. आणि मुख्य म्हणजे आता जे आपण कम्फर्ट झोन मध्ये काम करतो ते करण्यासाठी दुसरा आपल्यापेक्षा शहाणा माणूस घ्यावा लागतो आणि स्वतः ला डिसकम्फर्ट झोन मध्ये प्रवेश करावा लागतो, हो, आपल्यापेक्षा खूप शहाणी माणसं जगात आहेत यावर विश्वास ठेवावा लागतो.
हा जो नवीन डिसकम्फर्ट झोन आपण तयार केलेला आहे त्यावर काम करून त्याला परत कम्फर्ट झोन मध्ये नेण्याची जी प्रोसेस आहे तिला "ग्रोथ" असं म्हणतात.
नवीन वर्षाच्या पुन्हा एकदा हार्दिक शुभेच्छा.
No comments:
Post a Comment