असंच काहीही

[9/7, 4:07 PM] राजेश मंडलिक: मागच्या महिन्यातील गोष्ट. स्थळ बंगलोर एयरपोर्ट. बोर्डिंगच्या लाईनमधे. एक अत्यंत गोड पोरगं. लाघवी. ५ वर्षाचं असावं. त्याच्या बापाबरोबर. आणि मागे आई. म्हणजे ५ वर्षाच्या पोराची आई. पोराची विशेषणं तिलाही लागू.

लाघवीपणामुळे मी पोराशी संवाद साधला. आता कुणाचा लाघवीपणा हा प्रश्न विचारू नये.

"बेटा, कौनसे स्टँडर्ड मे हो"

"सेकंड स्टँडर्ड. And I can speak English"

"Oh really. But I can not speak English, the reason I spoke in Hindi"

माझ्याकडे बघितलं त्याने अन दोन सेकंदात म्हणाला

"You do not know English! Then how are you traveling by flight"

बाप दुसरीकडे बघू लागला आणि ती गोरी  सुंदरी पांढरी पडली.

पोरांनी इंग्लिश बोलावं म्हणून काय काय पढवतात हे पालक देव जाणे
[9/7, 4:16 PM] राजेश मंडलिक: हम आपके है कौन कसला पिक्चर बनवला आहे ना! काय ती स्टारकास्ट, कसले भारी सेटस, त्या नटनट्यांचे कपडे, पिक्चरचं संगीत सगळंच लाजवाब.

फक्त एकच प्रॉब्लेम आहे त्या पिक्चरमधे. काही फ्रेममधे माधुरी नाही दिसत. ती जोपर्यंत पडद्यावर नाही आहे तोवर पिक्चर फारच निरस वाटतो.

पडद्यावर व्यापून राहिली आहे माधुरी दिक्षित या पिक्चरमधे.

इतकी की माधुरी दिक्षित च्या पुढे नेने लिहीताना कसं तरीच वाटतं. 😊😊😊