Saturday 13 June 2015

टेलिमार्केटींग

तुम्ही कधी काॅल सेंटर किंवा टेलिमार्केटींग करणार्या पोरा पोरींच्या मानसिकतेचा विचार केला आहे. कसला horrible प्रकार आहे तो! दिवसभर हेटाळणी, कुत्सित, निर्भत्सना करणारे शब्द ऐकायचे. किंवा सारखे नकार ऐकायचे. कसलं विदीर्ण होत असेल मन त्यांचं.  मला या पोरा पोरींचा अजिबात राग येत नाही उलट कीव वाटते. मला राग आहे त्यांच्या मालकांचा ज्यांनी हा धंदा म्हणून adapt केला आहे.

कारण तुम्ही जर बघितलं तर ही पोरं विशीतली वैगेरे असतील. रॉ एकदम. यांना या इन्शुरन्स कंपन्यांचे मालक पढावतात. हे असं बोला. दुनियादारी न बघितलेली पोरं ती, तुम्हाला पाहिजे तशी मोल्ड करता येतात. तुम्ही सांगितलं, गळ्यात पडलं तर गिऱ्हाईक मिळतं तर ती पडणारच. मी तर ३-४ जणांशी असा पोटतिडकीने बोललो की खात्री आहे की त्यांनी त्या टेली मार्केटिंग च्या जॉब वर पाणी सोडलं असेल.

मध्ये दोन वर्ष मी एका कंपनीचं सेल्स चं काम केलं. त्या कंपनीचे दीड एक लाख रुपये कस्टमर कडे पेंडिंग होते. कंपनीच्या मालकाने इंजिनियर ला, म्हणजे तो माझा assistant, काय वाटेल ते झालं तरी पैसे आणले पाहिजेस. रड, पड, उपाशी रहा, पण पैसे आण. मालकाला मी सांगितलं, तो इंजिनियर आहे. पैसे मागताना त्याला इतकंही लाचार नको बनवूस की त्याला तो भिकारी वाटेल म्हणून.  

मला आठवतं मी जेव्हा सेल्स कॉल करायचो, तेव्हा फोनवरून रीतसर अपॉइंटमेंट घ्यायचो. दोन चार वेळा फोन केला अन मला थोडी भनक जरी आली की समोरच्याला irritation चं फिलींग येतंय, मी फोन करायचं टाळायचो. त्याने बोलावल्यावरच जायचो. अन ही सवय माझ्या मॅनेजरने, बोनीने लावली. मी त्याबद्दल त्याचा नेहमीच ऋणी राहीन. 

अगदी आताशातली चेन्नैची गोष्ट. फोर्ड कंपनीचा मेंटेनन्स मॅनेजर, प्रकाश. मी आमच्या माणसाला, प्रदीपला सांगितलं आपल्याला इथं एंट्री पाहिजे. ते पोरगं च्यायला, दर दिवसाआड फोन करायचं. अन तो प्रकाश दरवेळेस काहीतरी फेकून टाळायचा. एके दिवशी मी प्रदीपला बोललो "भाऊ, तु थांबव फोन करणं. फोर्ड महत्वाचा कस्टमर आहे, पण सोनं नाही लागलं त्याला. इतकंही लाचार नाहीत आपण" हो मग, त्या तरूण पोराच्या सेल्फ एस्टीमला धक्काच की तो!. बोनीची शिकवण कामी आली. 

परवा फोर्डची मेल आली, भेटायला या. काही काम तुमच्याकडून करून घ्यायचं. प्रदीपला बोललो, जा आता रूबाबात. 

ज्यानी कोणी tele marketing ची ही पद्धत शोधून काढली अन जो अशा पद्धतीने सेल्स कॉल करायला लावतो त्याला माझे लाख तळतळाट..............फोनवरून नाही अगदी डायरेक्ट दिल से. 

मी पण आधी खूप तड्कायचो त्यांच्यावर. पण एकदा खूप शिवीगाळ झाल्यावर विचार केला, गड्या हे काही खरं नाही. असं कितीदा ओरडणार आपण? मग जरा माझ्यातच बदल केला. मध्ये जसं हॉर्न ची पोस्ट लिहिताना तोंडपाटीलकी केली होती, हो हाच शब्द लिहिला होता एका लहानपणीच्या मित्राने, तशीच परत एकदा करतो. पटली तर घ्या, नाहीतर सोडून दया. असल्या फोनवरून डोकं खराब करून घ्यायचं नसेल तर खालील उपाय बघा करून.

१. +९१ १४० वरून चालू होणारे नंबर हे फक्त टेली मार्केटिंग चे असतात. ते फोन कट करा.
२. Truecaller नावाचं App आहे. डाऊनलोड करून घ्या. spam फोन आहे का ते लागलीच कळतं. फोन टाळता येतो.
३. Do you need personal loan? या प्रश्नाचं उत्तर नाही म्हणून एकदा सांगितलं तर निम्म्यापेक्षा जास्त लोकं फोन ठेवून देतात.
४. आता बिझी आहे. नंतर फोन कर हे सांगितलं तर बरेचदा फोन येत नाही.
५. कामात असाल अन असा फोन आला तर फोन बाजूला ठेवून दया अन दोन मिनिटाने फोन कानाला लावला तेव्हा तो विचारत असतो "Shall I send my executive?". शांतपणे नाही म्हणा. समोरचा गप्प.
६ लहान गावात माहित नाही, पण पुण्यात मी इतक्यांदा भेटायला ये म्हंटल तरीही ते येऊ शकत नाही आणि आलेच तर appointment ची वेळ कधीही पाळत नाही.

आणि हे सगळे उपाय केल्यावरही जर कुणी शहाणपणा केलाच, शक्यतो हे हिंदीभाषिक च असतात,  तर भ आणि झ ची आपली बाराखडी पाठ आहेच. मग नाद करायचा नाय .  

No comments:

Post a Comment