"Is man a blunder created by God or is God a blunder created by man?”
- Friedrich Nietzsche.
आता हा फ्रेड्रिक कोण, मला माहित नाही. याचं मी बाकी साहित्य वाचलं का, तर नाही. हा WA चा फॉरवर्ड आहे का, तर नाही. एका मेल वर खाली लिहून आलं होतं. But isn't it million dollar question? असाच एक प्रश्न. Million dollar question. लिहायला पण मजा येते ना, मिलीयन डॉलर.!!
तसा माझा मित्रपरिवार मोठा. म्हणजे नाशिकचे ५-६ जण अन त्यांच्या फँमिली, औरंगाबादचे ८-९ मित्र, SKF चे २-३, वैभवीचे ६-७ मित्र अन त्यांच्या फँमिली, प्रोफेशनल मैत्रीतून झालेले ३-४ जण, शेजारपाजारातले २ जण. बाकी नातेवाईक पण बर्यापैक, १०० एक तरी. म्हणजे ज्याला घट्ट वैगेरे म्हणतो तसे. बाबांच्या तुलनेत हा गोतावळा छोटा पण आजच्या मापनात चांगलाच. असं असताना मी अशात आभासी जगातल्या खूप जणांना भेटलो. खर्डेघाशी गेट टुगेदर, गणेशच्या घरी प्रविण आणि सिंधूला, पंडित पॉटरला, कोल्हापूरात विनयला, पुण्यात मधुराला, बडोद्यात मुकुंदला, परवा पुण्यात संतोष, अतुल अन शिल्पाला.
माझे हे सगळे भेटीचे वृत्तांत ऐकून माझा मोठा मुलगा मला म्हणाला "What is that feeling which drives you to meet your friends of virtual world when you have many friends in real world?" Now that is million dollar question.
का भेटत असू आपण सगळे? आणि इतकं आवर्जून. म्हणजे माझे कित्येक जवळचे नातेवाईक आहेत ज्यांना मी बरेच दिवसात फोनही केला नाही. काही पुण्यात राहतात, त्यांना भेटलो नाही आहे. सासरची मंडळी ऑलरेडी ओरडतात आहे माझ्या नावाने, की हा फक्त लिहीतो, भेटलं तर याच्या तोंडातून शब्द फुटत नाही. मग काय आहे हे? हातचं सोडून पळत्याच्या मागे चाललो आहोत का? की पिकतं तिथे विकत नाही तसं जे आहेत त्यांची किंमत न ठेवता मृगजळाला पाण्याचं तळं समजतो आहे? जसं आपण वागतो तसं बाहेरच्या देशातही लोकं भेटत असतील का? हे आटणार आहे की, असंच चालू राहणार आहे. असच चाललं तर त्याचा अंत कुठे?
Rajesh Mandlik Signing off in 12025 Shatabdi Express.
एकटाच बसलोय. पण हा blunder शब्द बेकार आहे. Million dollar वर उतारा.
आता हा फ्रेड्रिक कोण, मला माहित नाही. याचं मी बाकी साहित्य वाचलं का, तर नाही. हा WA चा फॉरवर्ड आहे का, तर नाही. एका मेल वर खाली लिहून आलं होतं. But isn't it million dollar question? असाच एक प्रश्न. Million dollar question. लिहायला पण मजा येते ना, मिलीयन डॉलर.!!
तसा माझा मित्रपरिवार मोठा. म्हणजे नाशिकचे ५-६ जण अन त्यांच्या फँमिली, औरंगाबादचे ८-९ मित्र, SKF चे २-३, वैभवीचे ६-७ मित्र अन त्यांच्या फँमिली, प्रोफेशनल मैत्रीतून झालेले ३-४ जण, शेजारपाजारातले २ जण. बाकी नातेवाईक पण बर्यापैक, १०० एक तरी. म्हणजे ज्याला घट्ट वैगेरे म्हणतो तसे. बाबांच्या तुलनेत हा गोतावळा छोटा पण आजच्या मापनात चांगलाच. असं असताना मी अशात आभासी जगातल्या खूप जणांना भेटलो. खर्डेघाशी गेट टुगेदर, गणेशच्या घरी प्रविण आणि सिंधूला, पंडित पॉटरला, कोल्हापूरात विनयला, पुण्यात मधुराला, बडोद्यात मुकुंदला, परवा पुण्यात संतोष, अतुल अन शिल्पाला.
माझे हे सगळे भेटीचे वृत्तांत ऐकून माझा मोठा मुलगा मला म्हणाला "What is that feeling which drives you to meet your friends of virtual world when you have many friends in real world?" Now that is million dollar question.
का भेटत असू आपण सगळे? आणि इतकं आवर्जून. म्हणजे माझे कित्येक जवळचे नातेवाईक आहेत ज्यांना मी बरेच दिवसात फोनही केला नाही. काही पुण्यात राहतात, त्यांना भेटलो नाही आहे. सासरची मंडळी ऑलरेडी ओरडतात आहे माझ्या नावाने, की हा फक्त लिहीतो, भेटलं तर याच्या तोंडातून शब्द फुटत नाही. मग काय आहे हे? हातचं सोडून पळत्याच्या मागे चाललो आहोत का? की पिकतं तिथे विकत नाही तसं जे आहेत त्यांची किंमत न ठेवता मृगजळाला पाण्याचं तळं समजतो आहे? जसं आपण वागतो तसं बाहेरच्या देशातही लोकं भेटत असतील का? हे आटणार आहे की, असंच चालू राहणार आहे. असच चाललं तर त्याचा अंत कुठे?
Rajesh Mandlik Signing off in 12025 Shatabdi Express.
एकटाच बसलोय. पण हा blunder शब्द बेकार आहे. Million dollar वर उतारा.
No comments:
Post a Comment