मुकुल शर्मा दिल्लीतील आमच्या क्षेत्रातला एक नावाजलेला बिझीनेसमन. कटिंग टूल ची एजन्सी आहे त्याच्याकडे. दणकेबाज श्रीमंत आहे, मुकुल. एन आर आय स्टेटस आहे. बायको मुलं दुबईत राहतात. हा पंटर येऊन जाऊ असतो. उंची इंपोर्टेड गाड्यांचा त्याला भारी शौक. फोर्ड, निसान च्या एस यु व्ही उडवतो तो दिल्लीत. आणि "I fly business only" ह्याचा त्याला खूप अभिमान पण आहे.
का कोण जाणे, आमच्या स्पिन्डल बिझिनेस मध्ये त्याला खूप इंटरेस्ट. जेव्हा आम्ही तिसरी स्पिन्डल रूम पुढच्या वर्षी दिल्लीला काढणार हे त्याच्या कानावर पडलं आणि तो मला अप्रोच झाला की आपण मिळुन स्पिन्डल रूम काढू. म्हणाला "क्या यार आप एक दो रन निकालते हो. मेरे साथ काम करो, चौके छक्के लगाएंगे". त्याने त्याचं बिझिनेस प्रपोजल मांडलं. ज्या पद्धतीने तो सांगत होता, ते खूप इम्प्रेसिव्ह होतं. तो म्हणाला "आपण पुढच्या दोन महिन्यात स्पिन्डल रूम चालू करू" त्याच्या धडाडीचं मला कौतुक वाटलं. सेटको अमेरिका आता कुणी नवीन शेअर होल्डर घेण्यासाठी राजी नव्हतं. पण मी जेफ ला त्याच्याबद्दल सांगितलं. जेफ पुण्यात आला होता तेव्हा मुकुल स्पेशली त्याला भेटण्यासाठी दिल्लीहून आला. त्याचं बोलणं पाहून जेफ ला माझ्या बोलण्यातील तथ्य कळलं.
जेफच्या पुढच्या व्हिजिट ला दिल्लीला मुकुलच्या ऑफिस मध्ये भेट द्यायचं ठरवलं आणि एकत्र काम करण्यावर डिस्कशन करायचं ठरलं. ठरल्याप्रमाणे मी आणि जेफ मुकुल शर्मा च्या ऑफिस मध्ये गेलो. श्रीमंती अशी ओसंडून वाहत होती. त्या ऑफिस मध्ये असलेल्या प्रत्येक गोष्ट कुठल्या देशातून आणली हे मुकुल सांगत होता. ते सगळं कीर्तन ऐकल्यावर आम्ही बिझिनेस बद्दल बोललो. मुकुलचा प्लॅन जबरदस्त होता. त्याचा त्याच्या सेल्स आणि मार्केटिंग स्किल्स बद्दल भलताच आत्मविश्वास होता. जेफ आणि मी सॉलिड इम्प्रेस झालो होतो.
दुपारी दीड वाजता आम्ही मुकुलच्या आलिशान एस यु व्ही मधून जेवायला निघालो. एका गल्लीतून आम्ही मोठ्या रस्त्याला आलो. अन आम्हाला उजवीकडे वळायचं होतं. पण रस्त्यावर सिमेंटचे टेम्पेररी ब्लॉक टाकून मध्ये जाड दोर टाकून रस्ता उजवीकडे वळण्यासाठी बंद होता. साहजिकच डावीकडे वळून यु टर्न मारून आम्ही आम्हाला जिकडे जायचं तिकडे येणार होतो.
मुकुल ने गाडी पुढे घेतली आणि सरळ तो जाड दोर तोडून गाडी उजवीकडे काढली. हे करताना एक वेगळाच बेदरकार पणा मुकुलच्या चेहऱ्यावर होता आणि तो दोर तोडल्यावर एक अभिमान.
दुपारी एका पंचतारांकित हॉटेल मध्ये जेवलो. परत काही फाईन डिटेल्स वर काम केलं आणि पुण्याला येण्यासाठी दिल्ली एअरपोर्ट वर आलो. आल्यावर मी आणि जेफ कॉफी पिताना जेफ म्हणाला "So what do you think Rajesh of Mukuls proposal.? Impressive, isn't it?"
मी जेफ ला म्हणालो "Yes, it is. Though we can't go with MuKul for business"
जेफ ने आश्चर्याने विचारलं "Why so"
मी म्हणालो "I found MuKul quite aggressive while breaking traffic rule. I think this attitude is not good for long term business. We better scrap this proposal"
जेफ म्हणाला '"Rajesh, I echo what you say. With you on this" हे म्हणताना त्याने माझ्या पाठीवर कौतुकाची थाप दिली.
थोडक्यात काय तर आडनाव सांगताना चूक केली म्हणून जीएम पोजिशन ला एकाचा ऍप्लिकेशन उडवला तसं साधा ट्रॅफिक रुल मोडला म्हणून अख्ख बिझिनेस प्रपोजल स्क्रॅप करण्याचं पाप माझ्या अंगावर घेतलं.
का कोण जाणे, आमच्या स्पिन्डल बिझिनेस मध्ये त्याला खूप इंटरेस्ट. जेव्हा आम्ही तिसरी स्पिन्डल रूम पुढच्या वर्षी दिल्लीला काढणार हे त्याच्या कानावर पडलं आणि तो मला अप्रोच झाला की आपण मिळुन स्पिन्डल रूम काढू. म्हणाला "क्या यार आप एक दो रन निकालते हो. मेरे साथ काम करो, चौके छक्के लगाएंगे". त्याने त्याचं बिझिनेस प्रपोजल मांडलं. ज्या पद्धतीने तो सांगत होता, ते खूप इम्प्रेसिव्ह होतं. तो म्हणाला "आपण पुढच्या दोन महिन्यात स्पिन्डल रूम चालू करू" त्याच्या धडाडीचं मला कौतुक वाटलं. सेटको अमेरिका आता कुणी नवीन शेअर होल्डर घेण्यासाठी राजी नव्हतं. पण मी जेफ ला त्याच्याबद्दल सांगितलं. जेफ पुण्यात आला होता तेव्हा मुकुल स्पेशली त्याला भेटण्यासाठी दिल्लीहून आला. त्याचं बोलणं पाहून जेफ ला माझ्या बोलण्यातील तथ्य कळलं.
जेफच्या पुढच्या व्हिजिट ला दिल्लीला मुकुलच्या ऑफिस मध्ये भेट द्यायचं ठरवलं आणि एकत्र काम करण्यावर डिस्कशन करायचं ठरलं. ठरल्याप्रमाणे मी आणि जेफ मुकुल शर्मा च्या ऑफिस मध्ये गेलो. श्रीमंती अशी ओसंडून वाहत होती. त्या ऑफिस मध्ये असलेल्या प्रत्येक गोष्ट कुठल्या देशातून आणली हे मुकुल सांगत होता. ते सगळं कीर्तन ऐकल्यावर आम्ही बिझिनेस बद्दल बोललो. मुकुलचा प्लॅन जबरदस्त होता. त्याचा त्याच्या सेल्स आणि मार्केटिंग स्किल्स बद्दल भलताच आत्मविश्वास होता. जेफ आणि मी सॉलिड इम्प्रेस झालो होतो.
दुपारी दीड वाजता आम्ही मुकुलच्या आलिशान एस यु व्ही मधून जेवायला निघालो. एका गल्लीतून आम्ही मोठ्या रस्त्याला आलो. अन आम्हाला उजवीकडे वळायचं होतं. पण रस्त्यावर सिमेंटचे टेम्पेररी ब्लॉक टाकून मध्ये जाड दोर टाकून रस्ता उजवीकडे वळण्यासाठी बंद होता. साहजिकच डावीकडे वळून यु टर्न मारून आम्ही आम्हाला जिकडे जायचं तिकडे येणार होतो.
मुकुल ने गाडी पुढे घेतली आणि सरळ तो जाड दोर तोडून गाडी उजवीकडे काढली. हे करताना एक वेगळाच बेदरकार पणा मुकुलच्या चेहऱ्यावर होता आणि तो दोर तोडल्यावर एक अभिमान.
दुपारी एका पंचतारांकित हॉटेल मध्ये जेवलो. परत काही फाईन डिटेल्स वर काम केलं आणि पुण्याला येण्यासाठी दिल्ली एअरपोर्ट वर आलो. आल्यावर मी आणि जेफ कॉफी पिताना जेफ म्हणाला "So what do you think Rajesh of Mukuls proposal.? Impressive, isn't it?"
मी जेफ ला म्हणालो "Yes, it is. Though we can't go with MuKul for business"
जेफ ने आश्चर्याने विचारलं "Why so"
मी म्हणालो "I found MuKul quite aggressive while breaking traffic rule. I think this attitude is not good for long term business. We better scrap this proposal"
जेफ म्हणाला '"Rajesh, I echo what you say. With you on this" हे म्हणताना त्याने माझ्या पाठीवर कौतुकाची थाप दिली.
थोडक्यात काय तर आडनाव सांगताना चूक केली म्हणून जीएम पोजिशन ला एकाचा ऍप्लिकेशन उडवला तसं साधा ट्रॅफिक रुल मोडला म्हणून अख्ख बिझिनेस प्रपोजल स्क्रॅप करण्याचं पाप माझ्या अंगावर घेतलं.
No comments:
Post a Comment